Фикр

Ҳар қайси халқнинг турмуш тарзи, урф-одатлари, маданияти унинг тилида ўз ифодасини топади. Тил - миллат кўзгуси, деб бежиз айтилмаган.

Халқимизнинг неча асрлик бой тарихи, кўҳна ва серқирра маданияти ўзбек тили таъсирида шаклланган. Улуғ шоиримиз Алишер Навоий шу тилда бебаҳо асарлар яратиб, дунёни лол қолдирган. Тилимизда шундай жозибакор, таъсирли сўзлар борки, уларни эшитганда, тилимиз гўзаллигидан беихтиёр қалбимиз фахр туйғулари билан тўлади.

Ўзбек адабиётининг улуғ адиблари  Абдулла Қодирий, Абдулла Қаҳҳор асарларини,  ўзбек шеъриятининг бетакрор ижодкорлари Абдулла Орипов, Эркин Воҳидов, Муҳаммад Юсуф шеърларини севиб ўқийман. Улардаги гўзал ўхшатишлар, ташбеҳлар, содда ва равонлик мени ҳамиша асир этади, уларни қайта-қайта ўқигим келаверади.

Мактабимизда устозимиз Муаззам Отабоева томонидан ўтиладиган она тили ва адабиёти дарсига нафақат мен, балки кўплаб тенгдошларим катта қизиқиш билан қатнашади. Эҳтимол, бизнинг ана шу қизиқишимиз, иштиёқимиз  она тилимизга бўлган ҳурматнинг бир кўринишидир.

Кўча-кўйда, турли тадбирларда бўлганимизда кимларнингдир тилимизни бузиб, русча сўзларни қўшиб гапиришларини эшитсам, жаҳлим чиқади. Бу билан улар ўзларини кўп нарсани биладиган қилиб кўрсатишга уринсалар-да, аслида она тилини ҳурмат қилмайдиган, маданиятсиз эканликларини кўрсатиб қўядилар. Қолаверса, уларнинг бу каби гапиришлари кўплаб ёшларда тилга нисбатан ҳурматсизликни келтириб чиқариши мумкин.

Биз ёшлар она тилимиз, унинг ривожланиш тарихи, гўзал жиҳатлари ҳақида билимларимизни мунтазам бойитиб боришимиз, унинг жозибасини асраб-авайлишимиз керак. Чунки, тилимиз бўлмаса, бизнинг келажагимиз ҳам бўлмайди. Буни асло унутмаслигимиз керак.

Инобатхон

МАМАДХОЖИЕВА,

Қўрғонтепа туманидаги

3-умумтаълим мактаби ўқувчиси.