Ватан - онамиздек мунис ва ягона, отамиз пойидек саждагоҳ табаррук макон. Унинг ҳар бир қарич ери азиздир. Инсон учун ўзи туғилиб ўсган юртни ҳимоя қилишдек шарафли касб бўлмаса керак. Шундай касб эгалари бўлган Ватан ҳимоячилари нафақат Ватаннинг, балки оиласининг, маҳалласининг дўсти, ёру биродарларининг, хуллас, жамики инсониятнинг тинчлигини ўйлайдилар.

Дунёда шундай юртлар борки, одамлар мудом қўрқувда яшайдилар. Уларга на байрам, на бирор тантана ва маросим татийди. Қўрқув ва таҳликада эшикларини қулфлаб ухлайдилар. Бизнинг юртда эса ҳамиша тинчлик ҳукм сурмоқда. Байрамларимиз-байрамларга уланмоқда. Буларнинг барчасига юртбошимизнинг олиб бораётган одилона ва доно сиёсати ҳамда Ватанимизнинг сарҳадларида фидойилик билан хизмат қилаётган Ватан посбонларининг доимо сергак ва хушёрлиги сабабдир.

Ўзбекистон Республикаси Қуролли кучлари 1992 йил 14 январда ташкил топди ва ҳар йили ушбу сана Ватан ҳимоячилари куни сифатида нишонланади. Ушбу байрамни ҳар биримиз ғурур ва ифтихор билан нишонлаймиз. Зеро, бу юртимиздаги тинчлик ва осойишталик тантанасидир.

Мард ўғлон, жасур ўғлон,

Ватанни севиб асрар.

Унутмайди ҳеч қачон,

Юртни мардлар қўриқлар.

Ҳар ҳовуч тупроқ азиз,

Мустаҳкамдир сарҳадлар.

Шиори бўлар ёлғиз,

Юртни мардлар қўриқлар.

Мард бўлгину жасур бўл,

Ташлаб шахдам қадамлар.

Қасамёдга содиқ бўл,

Юртни мардлар қўриқлар.

Мафтуна ТЎЛАНБОЕВА,

Булоқбоши тумани.