(41- сон, 2016й. Ҳаётнинг биз билмаган мўъжизалари)

Айни кунда баъзи олимлар инсониятнинг аждодлари ҳақидаги Дарвин таълимотига зид келувчи айрим ҳақиқатларни илгари суришмоқда. Машҳур саёҳатчи-олим Виктор Мельников авлодларимиз ниҳоятда улкан кишилар бўлганлиги ҳақида фикр юритади.

Олим ўзининг дунё бўйлаб саёҳатлари чоғида ва олиб борган археологик қазишма ишлари давомида улкан одамлар қолдиқлари кўпроқ жанубий Америкадаги Перу, Эквадор ва Чили мамлакатлари ҳудудларидан топилаётганига эътибор қаратади. Олимлар ўша жойлардан топилган улкан суяклар ҳайвонларники эканига шубҳа билан қарамоқдалар.

Келинг, аввал тарихий солномаларда келтириб ўтилган  қатор ғаройиб топилмалар тўғрисидаги маълумотларга назар ташлайлик.

1821 йилда АҚШнинг Теннесси штати ҳудудидаги қадимий девор харобалари ичидан бўйи 215 см. бўлган иккита инсон скелетининг қолдиқлари топилади. 1885 йилда Пенсильвания штатида топилган қабрлар тепалигидан баландлиги 215 см.га етадиган улкан одам суяк қолдиқлари сақланиб қолган тоштобут топилган. Тобутнинг деворларига ибтидоий тарздаги одам, ҳайвон ва қушларнинг тасвирлари туширилган эди. 1899 йилда Германиянинг Рур вилояти ҳудудларида кончилар томонидан  210 см.дан  240 см.гача узунликдаги улкан одамларнинг  тошга айланган суяк қолдиқлари топилади. Тахминан худди шу йилда Мисрда археологлар томонидан 2     метрли сариқ сочли аёл ва ёш эркакнинг суяк қолдиқлари сақланаётган тош тобут - саркофаг топилади. Мазкур улкан одамларнин склетлар ўрганилганида, уларнинг юз ифодаси ва тана тузилиши қадимги мисрликлардан тубдан фарқ қилиши аниқланади. Худди шундай сариқ сочли одамларнинг суяк қолдиқлари АҚШнинг Невада штати ҳудудидан ҳам топилган. 

Бундан ташқари, узоқ ўтмишда сайёрамизда баланд бўйли одамларнинг яшаганликларини тасдиқловчи далиллар жуда  қўл келтириши мумкин. Археологлар ва маҳаллий халқ вакиллари томонидан бир неча марта улкан оёқ изларини учратишганини қайд этилади. Жанубий Африкада маҳаллий фермер тоғ жинсларида қотиб қолган улкан "чап оёқ излари"ни кўрганини ҳикоя қилади. Мазкур изнинг узунлиги 128 см.ни ташкил этган. Австралиянинг Мовий тоғларидаги тош бўлакларидан эса улкан оёқ бармоқларининг қотган излари топилади. Мазкур бармоқларнинг ўртача узунлиги 17 см.ни ташкил этган. Демак оёқларида бунча узунликдаги бармоғи бор бўлган одамнинг баландлиги камида 6 метр бўлиши тахмин қилинади.

Ўтган асрнинг 50- йилларида Аляскадаги қабрлар жойлашган тепалик ҳудудидан ишчилар томонидан иккита одамнинг бутунича сақланган суяк қолдиқлари топилган. Мазкур улкан одамлар тишларининг икки қатордан иборат бўлганлиги, бошларининг ўта ясси шаклда эканлиги  ва ниҳоят умуртқа поғонаси суякларининг ҳозирги замон одамлариникидан деярли уч марта катта эканлиги аниқланади.

Дунёнинг турли халқлари томонидан улкан одамлар тўғрисида кўплаб ривоят ва афсоналар қолдирилган. Жумладан, жанубий Африканинг аборигенлари - туб жой аҳолиси бу ҳудудларда улкан одамларнинг яшаб ўтганлигини тасвирлайдилар. Улкан одамлар ҳайратланарли даражада кучли бўлиб, овга бир неча юз километр масофадан келишар, ўз ўлжаларини маконларига ҳеч қийналмай елкаларида кўтариб кетишар ва ҳатто бирортасининг йўтали кучидан қушлар пирпирак бўлиб кетишар эди.

Шунингдек, Перунинг ҳозирги маҳаллий аҳолиси улкан одамлар тўғрисидаги инклар афсонасини сўзлаб юрадилар. Унга кўра, қадимда инклар яшайдиган ҳудудларга улкан одамларнинг келиб қолганлиги, ҳатто энг баланд ҳинду ҳам уларнинг тиззаси баробар эканлиги ҳамда "улкан меҳмонлар" томонидан маҳобатли иншоотлар қурилганлиги баён этилади. Демак, инклар томонидан бу мамлакатдаги ғор ва унгурларда баландлиги мамонтдан юқори турадиган улкан одамларнинг тасвирланиши бежиз эмас.

Бундан минг йил аввал умргузаронлик қилган машҳур араб сайёҳи Ибн Фадланга ҳазарлар ўз ҳоқонлиги ҳудудида 6 метрли улкан одамнинг суяк қолдиқларини кўрсатишгани, рус ёзувчилари Тургенев ва Короленко худди шундай баландликдаги одамларнинг суяк қолдиқларини Швейцариянинг Люцерн шаҳридаги музейда кўрганлари (музейдаги мазкур улкан суяк қолдиқлари XVI асрда Швейцария тоғларидаги ғорларнинг биридан топилган) ёки бўлмаса Жанубий Америка ҳудудларини истило қилаётган испанлар қадимги ацтеклар мақбараларининг биридан ақл бовар қилмас баландликдаги, яъни 20 метрли одам суяк қолдиқларининг топиб олганликлари ҳақида маълумотлар сақланади.

Шуни алоҳида таъкидлаш лозимки, мазкур топилмалар мустақил тадқиқотчиларнинг узоқ йиллик изланишларига туртки бўлади. Айни кунда улар томонидан бундан 12-20 минг йил муқаддам она сайёрамиз - Ер қандай жонзотларга макон бўлганлиги хусусида жиддий изланишлар олиб борилмоқда. Ҳозиргача ўтказилган илмий изланишларнинг аниқ хулосасига кўра, ўша даврда Ерда   4 - 12 метрли улкан одамлар истиқомат қилган ва бундай одамлар нафақат баҳодирона куч-қудратга, балки табиат инъом этган ақлий имкониятларга ҳам эга бўлган. 

Шу ўринда ҳақли савол туғилади: "атлантлар цивилизацияси" ҳақиқатда бўлган ва кейинчалик ҳалок бўлганми ёки бу шунчаки халқларнинг ижодий тасаввурлари маҳсулими? Олиб борилаётган илмий   тадқиқотлар натижаларига таянган ҳолда шуни айтиш керакки, айнан мазкур улкан одамлар томонидан нафақат Мисрда, балки дунёнинг деярли барча бурчакларида қатъий геометрик қонун-қоидаларга асосланган маҳобатли пирамидалар ва 600 дан зиёд турли йирик иншоотлар барпо этилган.

Кўпинча биолог олимларнинг қуйидагича эътирозларига дуч келамиз: "Афсона - барибир афсонада. Буларнинг бари қадимги одамларнинг фантазияси". Бироқ моддий топилмалар ва тадқиқотлар масалага жиддийлик билан ёндошишни тақозо этади. Масалан, Пасха оролини олайлик. Бу ерга биринчи бор келган голланд денгизчилари ҳайратга тушишади. Сабаби,  ёввойи ва одам гўштини истеъмол қилувчи каннибализмга асосланган аҳоли яшайдиган оролда маҳобатли ҳайкаллар қад ростлаб турарди. Наҳотки, ана шу ёввойи одамлар айни кунда бутун дунёга донғи кетган мўъжизаларни қурган ёки ўрнатган бўлсалар? Бошқа мисолни олайлик. Анд тоғларининг Боливия ҳудудларидан ўтган қисмида қадимий Тиауанако шаҳри жойлашган бўлиб, бу шаҳар оғирлиги 200 тонна келадиган тош бўлакларидан барпо этилган. Аёнки, маҳаллий аҳолининг бундай улкан меъморий обидани барпо этишга етарли билими ва жисмоний имконияти бўлмаган. 

Бундай ҳайратланарли иншоотларни яна кўплаб  келтириш мумкин. Масалан,  XIX аср охирларида Шарқий Африканинг қуюқ ўрмонларида сайёҳлар томонидан баландлиги 15 метрга тенг улкан тош миноралардан иборат ташландиқ қалъа топилган. Қаранг, Африканинг ўтиб бўлмас чакалакзорларида бундай иншоотнинг барпо этилиши ҳақиқий мўъжиза эмасми?! Худди шундай меъморий мўъжиза, яъни саройлар, мақбаралар, тасвирий санъат намуналарини Ироқ ва Сурия (Қадимги Месопотамия) ҳамда Кавказорти мамлакатлари ҳудудида ҳам учратиш мумкин. Бироқ энг улкан ва маҳобатли иншоотлар сифатида  Грециядаги қадимги Микен ва Тиринф деворлари, Сардиния оролидаги баҳайбат тошлардан тикланган миноралар, Балеар ва Мальта оролларидаги ўта улкан зинапоялар, баҳайбат эшик ёки маҳобатли пештоқларни санаб ўтиш мумкин. Бу иншоотлар ким томонидан ва қачон қурганлиги ҳеч кимга маълум эмас. Айтиш керакки, юқорида тилга олинган меъморий обидаларни ўз замонасида инсон қўли ва "бўйи" билан қуриш мумкин бўлмаган. 

Яна бир муҳим масала. Бундай улкан одамларнинг ҳаёт кечиришлари учун она сайёрамизда шарт-шароитлар бўлганми? Илмий нуқтаи-назардан олинса, бир неча ўн миллион йиллар муқаддам Ердаги кислород таркиби, атмосфера босими, гравитация, яъни ернинг тортишиш кучи каби омиллар ҳозиргидан ўзгача бўлиб, ҳайвонот ва наботот оламининг ривожланишига асос бўлиб хизмат қилган. Ер тортиш кучининг пастлиги баҳайбат одамлар ва бошқа мавжудотларнинг ўз оғирлигини бемалол кўтаришига ёрдам берган.

Шу билан бирга, баъзи бир олимлар томонидан мазкур  даврларда Ер сайёрасининг битта эмас, балки тўртта табиий йўлдоши бўлганлиги ёки унинг атрофини худди Сатурнники каби ҳалқалар ўраб олганлиги ҳақидаги назариялар илгари сурилади. Балки ушбу сабабларга кўра қадимги замонда сайёрамизда баҳайбат рептилиялар - динозаврларнинг пайдо бўлгани ва бутун фауна, шунингдек, улкан одамлар эркин яшаган бўлишлари мумкин.   

Хўш, унда улкан аждодларимиз ер юзасидан қандай йўқ бўлиб кетганлар? Наботот ва ҳайвонот олами катта қисмининг қирилиб кетишига бутун коинот кўламидаги ҳалокат, астрономия фани таъбири билан айтганда, "Буюк портлаш"нинг рўй бериши сабаб бўлади. Шунингдек, тахминларга кўра, қуёш радиацияси зарарли таъсиридан ҳимоя воситаси бўлган озон қатламининг юпқалашиши ҳам  бунга олиб келган бўлиши мумкин.   

Бизнинг даврга келиб, улкан одамлар тўғрисида маълумотлар биология дарсликларида эмас, фақатгина халқ оғзаки ижоди намуналаридан ўрин олиши бу борада инсоният хали кўп тадқиқотлар олиб бориши, аниқ илмий тахминлар топиши кераклигини англатади. Умуман, одамзот бу жумбоқнинг ечимини топа олармикан?!

"АиФ" газетаси материаллари асосида

Равшанбек АБДУРАҲИМОВ тайёрлади.