инсон руҳияти

Кишининг кулишига қараб, унинг феъл-атври, дунёқараши ҳақида баъзи бир нарсаларни билиб олиш мумкин экан. Психологлар олиб борган тадқиқотларидан келиб чиқиб, қуйидаги хулосаларга келган. Демак:

Кулаётганда оғзини қўли билан тўсиб олган киши журъатсиз ва у қадар ўзига ишонмайдиган ҳисобланади. Ундай инсонлар тез-тез саросимага тушади, имкон қадар эътибордан четда бўлишга ҳаракат килади. Ундай инсонлар "ичимдагини топ" тоифасидагилар бўлиб, уларни тушуниш бироз қийин.

* * *

Кулаётганда бошини орқага ташлаб кулса, бироз лақма, аммо бир вақтнинг ўзида кенг феъл-атворли кишилар саналади. Хушига келиб қолса, улар кутилмаган хатти-ҳаракат, қилиқлар қилади.

* * *

Кулаётганда юзига, бошига қўл теккизиб кулса, у хаёлпараст одам. Бу тоифа кишилар ҳеч қачон орзу-хаёлларини амалга ошира олмайди.

* * *

Оғзини очиб, қаттиқ кулган кишилар жўшқин одамлар тоифасига киради. У кўп гапиришни ёқтиради, аммо тинглашни билмайди.

* * *

Кулишдан олдин бошини эгиб оладиган кишилар самимий, виждонли, ҳар қандай вазиятга, одамларга кўника олади. У ўз ҳис-туйғулари ва хатти-ҳаракатларини ҳамиша назорат қила олади. Улар ҳеч қачон, ҳеч кимни ранжитмайди, озор            бермайди.

Кулаётганда қовоқлари қисиладиган кишилар вазмин, ўзига ишонган ва зукко инсонлар бўлади. Бундай одамлар фаол, қатъиятли, баъзида ҳаддан ташқари  тўғрисўз ва ўжардир.

Маълум кулиш тарзига эга бўлмаслик  шахсиятпарастларга мансуб. Ҳар қандай ишда улар ўзининг фикр-мулоҳазасини, манфаатини устун қўяди.  Бошқаларнинг қарашларини менсимайди.

 Ҳувайдо Деҳқонбоева тайёрлади.