Халқимиз бошқа халқлардан ўзининг меҳр-оқибати, инсоний фазилатлари, ўзбекона лутфи, меҳмондўстлиги, меҳнаткашлиги билан ажралиб туради. Дунёда ўзгаларга ўрнак бўлган, умри давомида савоб ишлар қилиб, ибрат бўлганлар озми? Бир умр топганини халқ манфаати йўлида сарф этган, ўз маблағи ҳисобидан масжидлар, мадрасалар, кўприклар, сув йўллари, ҳаммомлар қурдирган Алишер Навоий хазратлари бизнинг аждодимиз эканлигини эслашнинг ўзиёқ қалбимизга ғурур бағишлайди.Инсоннинг қандай эканлиги унинг муомаласидан, фикрлаши-ю хатти-ҳаракатларидан маълум бўлади. Қўлимиздан яхшилик келмаса, ҳеч бўлмаса, илиқ сўзимиз билан атрофимиздагилар меҳрини қозонайлик.

Бугунги кунда юртимизда ёшлар тарбиясига катта эътибор қаратиляпти. Чунки ёшлар бизнинг келажагимиздир. Биз катталар ўз муомаламиз, бир-биримизга бўлган муносабатимиз орқали ҳам уларга ўрнак бўлишимиз лозим. Бугунги хатоларимиз эртага "ўз мевасини" бермай туриб, уларнинг олдини олайлик. Бир-биримиздан меҳримизни аямайлик. Зеро, умр инсонга бир мартагина берилади. Уни мазмунли ўтказиш ҳам, елга совуриш ҳам ўзимизга боғлиқ.

Нафиса ИСМОИЛОВА,

Андижон туманидаги 31-умумтаълим мактаби ўқитувчиси.