(25- сон) мулоҳаза

Аслида биз киммиз? Нима учун дунёга келганмиз? Асл мақсад ва муддаомиз нимадан иборат? Бу каби саволларга албатта, ҳар ким ўзича жавоб беради.

Инсон умри давомида синовлар ичида ҳаёт кечиради. Ҳаёт мураккаб ва унинг жумбоқлари бисёр. Инсоният оламшумул ихтиролар қилишга, беқиёс гўзалликлар яратишга, улкан бинолар қуришга қодир. Лекин дил оғриғига даво бергувчи бирор бир жиҳозни ярата олгани йўқ. Аслида ана шу оғриқнинг келиб чиқишига йўл бермайдиган меҳрни, оқибатни йўқотиб қўйяпмиз. Назаримда ўз яқинларимиздан бир оғиз ширин сўзимизни, меҳримизни қизғоняпмиз, ёрдамимиз керак бўлганда улардан ўзимизни олиб қочяпмиз.

 Қаёққа шошаяпмиз, нима учун? Наҳот, бирдамликда, аҳил ва иноқ бўлиб, яшаш инсонлар учун шунчалик қийин бўлса? Турли маросим ва йиғилишларга боргани, бозор-учар қилгани, бегоналар билан соатлаб беҳуда суҳбатлашгани вақт ажратамиз-у, бироқ бизни дунёга келтирган ота-онамизнинг ҳолидан тез-тез хабар олишга ярамаймиз. Меҳримизни, муҳаббатимизни қизғонамиз. Бунинг устига турли иддаолар билан ҳаётимиздан нолиймиз, ҳеч бир арзимайдиган сабаблар билан ўз яқинларимиздан ранжиймиз ёхуд уларни ранжитамиз.

Илгарилари қўни-қўшничиликда қандай муаммо бўлса маҳалла аҳли бирга, йиғилиб, маслаҳат билан иш кўрилган. Ҳозирчи, бир девор қўшнимизнинг ҳоли бизга аён бўлса-да, дадил ёрдам қўлларимизни чўзишга жазм этмаймиз.

Нима учун меҳрни, ширин сўзларни ўз яқинларимиздан, ака-опаларимиздан, ота-онамиздан, ҳамкасб-у дўстларимиздан қизғонамиз. Айниқса, меҳрсизлик қайнона-келин, эр ва хотин ўртасидаги муносабатларда шу қадар кучайганки, натижада қанчадан-қанча оилалар парокандаликка юз тутмоқда, ажралиб кетмоқда, ёш болалар етим бўлиб ўсмоқда. Бундай оилаларда болалар оқибатсиз ва меҳрсиз бўлиб   улғаймайди, деб ҳеч ким айтолмайди.

Менинг наздимда энг катта жиноят, энг оғир гуноҳ  - меҳрсизликдир. Азиз ўқувчи, юмушларни четга суринг-да, ота-онангиздан, яқинларингиздан хабар олинг. Улардан ширин сўз ва меҳримизни аямайлик. Аслида, уларга бундан ортиқ ҳеч нарса керак эмас.

Хосият АБДУРАҲМОНОВА