(1- сон) Юз билан юзлашганлар

Хўжаобод туманидаги Гарагура маҳалласида ўзининг табаррук юз ёшини қарши олган Хайринисо момо Раҳмонова эл-юрт ардоғида истиқомат қилмоқда.

Онахон ҳаёти давомида не-не воқеаларнинг гувоҳи бўлмади дейсиз. Қаҳатчилик, очарчилик, қатағон йиллари, Иккинчи жаҳон урушининг даҳшатлари, урушдан кейинги қийинчиликлар - ҳамма-ҳаммасига жонли гувоҳ. Унинг ҳаёт йўли кўплар учун ибрат мактабидир. Ёшига нисбатан тетик, юз-кўзларидан нур ёғилиб турадиган онахон юрт тинчлиги, ҳаётимиз тўкинлигига шукроналар айтиб, дуо қилишдан чарчамайди.

Янги йил байрами арафасида момонинг ҳузурида бўлиб, дилдан суҳбатлашдик. Суҳбат асносида онахон бир кулиб, бир оғир тин олиб, ўтмиш хотираларини сўзлаб берди.

- Ёшлигимда бирор бир ҳунар ўрганишни жуда хоҳлардим, - дейди биз билан суҳбатда. - Лекин бунга имкон бўлмади, жамоа хўжалигида ишладим.  Оила қуриб, 12 нафар фарзанд кўрдим. Шундан 8 таси ҳозир ҳаёт. Урушдан олдинги, уруш давридаги қийинчиликлар, оғир меҳнат азобларини чевараларимга гапириб бераман. Илойим, ундай кунларни ҳеч ким кўрмасин.

Хайрихон момо кўп меҳнат қилди, умр мазмунини ҳалолликда, меҳнатда деб билди, шу боис ҳам юрт орасида ҳурмат-эътибор топди.   Момонинг учинчи фарзанди, 66 ёшли Орифжон ака қуйидаги воқеани айтиб берди:

- Маҳаллада раис бўлиб ишлаб юрган йилларимда бир куни юқоридан вакил  келиб, қишлоқни айланди. Кейин йиғилиш ўтказиб, гап орасида шундай деди:

- Бир ҳовлининг дарвозаси очиқ экан, кўзим тушиб қолди, қарасам, кекса бир кампир макка ўряпти. Fайратига тан бердим-ей. Маҳалланинг кексалари шунчалик бўлса, ёшлари унданда ғайратли, шижоатли бўлса керак. "Ўша ғайратли кампир менинг онам", - дедим ғурурланиб. Агар онамга қўйиб берсангиз, ҳозир ҳам қандайдир иш билан машғул бўлишга ҳаракат қилади. "Одамлар кўриб, шунча ўғиллар, келинлар туриб, юзга кирган кампир иш қилаяпти, деб гапиришади, қўйинг она", десак, "иш қилгим келади, бекор ўтиравераманми", деб кўнмайди-да.  Онамиз умрида касалхонада ётиб,  даволанган эмас. Оғриб қолса, дориларни ҳам зўрға ичирамиз. Шу ҳаракати, меҳнат туфайли соғлом, яхши юради-да.

Тўғриси, онахонга жудаям ҳавасим келди. Невара, чевара келинлари онахоннинг атрофида парвона, Кексалик бахти ҳам аслида шу эмасми?.

Онахоннинг умр йўлдоши раҳматли Абдужаббор ота деҳқон одам эди. Ер билан тиллашишни, чорвани яхши биларди. Отасига тортиб фарзандларининг кўпчилиги чорвадор, пахтакорлик касбида ишлаб, нафақага чиқишди. Оталарининг оламдан ўтганига салкам 40 йил бўлибди. Ўтган йиллар ичида фарзандлари Хайринисо онани сира ёлғизлатишмади. Ҳамиша унинг кўнглини, бағрини тўлдириб, дуоларини  олишди.

- Бугунги тинч ва фаровон ҳаётимизга кўз тегмасин, - дейди онахон қўлларини дуога очиб, - шундай дориломон кунларга етказганига шукр. Илоҳим, юртимиздаги тинчликка, тўкинликка кўз тегмасин. 

   Ўзларининг панду насиҳатлари, дуолари билан бизни алқаб яшаётган Хайринсо момо сингари табаррук оналаримиз бахтимизга соғ-омон бўлсин.  

Раҳимахон АБДУРАҲМОНОВА.