Пиру  бадавлатларимиз

Избоскан тумани Туячи қишлоғида истиқомат қилаётган Давлатхон момо Fуломова асли  Туркманистонда туғилган. Тақдир тақозоси билан ўтган асрнинг 30 йилларида Ўзбекистонга кўчиб келган туркман оиласи тумандаги "Чорвадор" маҳалласидан қўним топди. Бу ерда Давлатхон Мамадризо Fуломов билан тақдир йўлларини боғлади.

Улар биргаликда бахтли ва саодатли умр кечирдилар, 9 фарзандни тарбиялаб вояга етказдилар. Давлатхон момонинг навқирон дамлари Иккинчи жаҳон уруши йилларига тўғри келган. Момо ўша аламли кунларни эслар экан, кўзига ёш олди:

- Уруш бошланганда тўнғич ўғлим Рустамжон бир ёшга тўлган эди, - дейди биз билан суҳбатда Давлатхон момо. - Турмуш ўртоғим билан фронт ортида меҳнат қилганмиз. Чорвачилик базасида, асаларичилик хўжаликларида ишладик. Бирин-кетин туғилган фарзандларимнинг бирини етаклаб, бирини опичлаб ишга чиқардим. Яшаш қийин, битта нон топсанг кўзингга суртгудек дамлар эди. "Уруш қачон тугаркин, эртага нима бўлади?", деган ўй-хаёллар гирдобида яшардик.

Тўғри, биз қирғинбарот    жанглар кечаётган жойларда яшамадик. Бироқ, ана ўша аёвсиз урушлар асорати бизни ҳам четлаб ўтмаган.  Қишлоғимизнинг не-не алп ўғлонларидан "қора хат" келганида бошимиздаги шу қийинчиликларга ҳам шукр келтирганман. Яратганга шукр, оғир кунлар ортда қолиб, шундай дориломон замонларда яшаш бахти ҳам насиб этди.

Бу йил Давлатхон момо 95 ёшни қарши олди. Ёнидаги тиргаги, ярим аср бирга умргузаронлик қилган умр йўлдоши Мамадризо ота дунёдан ўтиб кетди. Момо эса фарзандлари, қирқдан зиёд невара, олтмишга яқин чеваралари ардоғида ҳаёт кечирмоқда.

Салкам бир асрни қоралаётган момо ҳанузгача содда, самимий, меҳмондўст, ширинсухан. Маҳалладошлари уни серғайрат, сердавлат момо, дея ардоқлашади. Тўй-тўркин, маърака ва маросимлар момонинг иштирокисиз ўтмайди. Ёшлар унинг дуосини олишга, келинлар унга ўхшашга интилишади.

- Ҳадиси шарифда "фарзанд кўринглар, кўпайишинглар, улар  кўп бўлиб узоқ-узоқларга    тарқалсинлар" дейилган, - дейди Давлатхон момо. - Мана менинг ўғил-қизларимнинг бири Москвада, бири Ашхободда, бири Андижон шаҳрида, қолганлари эса "Туячи"да. Ўзим туркман элидан келиб, шу ерларда палак ёзганимга, шундай тинч ва обод диёрда бахтли яшаётганим учун Яратганга шукроналар келтираман.

Давлатхон момо узоқ умр кўришнинг сирини бағрикенглик, хушфеъллик, ҳаётга, келажакка бўлган меҳр-муҳаббат ва қаноатда деб билади.

- Борига шукр, йўғига қаноат билан яшаш керак, - таъкидлайди момо. - "Сабрнинг таги сариқ олтин", деган мақолга амал қилиб яшаган инсон кўнгилсизликлардан йироқ юради, узоқ-умр кўриб, ният-мақсадларига етади.

"Қариси бор уйнинг париси бор", дейди доно халқимиз.  Дарҳақиқат, Давлатхон момо хонадони файзли, тароватли. Онахон хонадонига қут-барака, юртимизга тинчлик-хотиржамлик тилаб, дуо қилишдан чарчамайди. Ҳаётимиз кўрки бўлган Давлатхон момо сингари дуогўй, табаррук оналаримиз омон бўлсин.

Ойгул ЭШМУРОДОВА,

жамоатчи мухбир.