Нега шундай? Аввалига кимгадир керакдек туюласан. Яшагинг келади. Лекин қачонлардир кераксиз эканингни ҳам ҳис қиласан. Инсон агар эътиқоди шунчалар кучли бўлса, бир кун толе унга ёр бўлади. Аммо орадан қанчадир вақт ўтади. Кимлар дунёга келади. Кимлар   дунёни тарк этади. Ҳаммасидан ўтиш учун эса кучли ирода, матонат керак.

Бу олам, аслида инсонга ҳаракат, изланиш, ибодат, яхши амаллар қилиши учун яратилган. Доно ва зукко инсон яхши биладики, ҳаёт инсонга  бир маротаба берилади. Унинг ҳар бир лаҳзаси такрорланмас, бебаҳо. Дунёдан инсон мўъжиза кутиб яшайди. Минг афсуски, кўпчилигимиз инсон бўлиб яралганимизнинг ўзи катта мўъжиза эканлигини англаб етмаймиз. Тушкунлик бутун вужудимизни кемиради. Мислсиз саробга айлантиради ҳаётимизни.

Инсон... Оламнинг онгли мавжудоти. Нега энди у шу беш кунлик ҳаётда ўзи учун, ўз бахти учун қайғурмаслиги керак. Инсон яшашнинг лаззати, юрак хотиржамлигини гоҳида унутиб қўяди. Фақат ўткинчи нарсалар, кераксиз ҳою ҳаваслар кўз ўнгида намоён бўлади. Доно халқимизда "Сабрнинг таги сариқ олтин" деган нақл бор. Нега бобою момоларимиз бизга ҳаёт фалсафаларини ўргатадилар. Чунки улар қилган хатоларни бизлар такрорламаслигимиз керак. Лекин биз - инсонлар ожизмиз. Тақдир кутилмаган воқеаларни рўбарў қилади. Вақт - шошқалоқ. Шундай экан, ҳар лаҳза ғанимат.

Қани, дўстим, шошилайлик, чин инсон бўлиб эзгулик қўлин тутмоққа. Токи, армонлар, ғамлар ортда қолсин. Дунё гўзал. Истардимки, у янада гўзал бўлсин. Мана шу гўзал дунёда биз инсонлар ҳам гўзал ҳаёт кечирайлик, қалбимиз фақат эзгуликка эш бўлсин.

    Нигина АРТИҚОВА,

Олтинкўл туманидаги 11-умумтаълим мактаби ўқувчиси.