(46-сон)

- дейди қорасувлик шифокор Гулчеҳра Солиева.

Шифокорлик касбига бўлган меҳр Гулчеҳрада ҳали ўқиш-ёзишни билмайдиган, тили чучук қизалоқлигидаёқ уйғонганди. Ўшанда у отаси совға қилган тиббий асбоб-ускуналари бўлган «шифокор» қўғирчоқлар билан "духтир-духтир" ўйнар, "касал" ўйинчоқларни ўзича даволатгани ўйинчоқ "касалхона"сига олиб келарди.

Гулчеҳра болалигиданоқ  шифокор бўлишга аҳд қилган. Ота-онаси эса қизларининг ўзлари каби ўқитувчи бўлишларини исташди. Аммо у аҳдида қатъий турди. Мактабни тамомлагач, Андижон давлат тиббиёт институтига ўқишга кирди...

Гулчеҳра Солиева асли Шаҳрихон туманининг Дўрмон қишлоғидан.     Институтни тамомлаб, Асака шаҳар болалар поликлиникасига ишга кирган кезлари тақдир чархпалаги уни бўлажак қайнонасига рўбарў қилди. Қорасув шаҳар тиббиёт бирлашмаси кўп тармоқли марказий поликлиникаси бош шифокори Мунисхон Жўрабоева бу самимий, меҳнатсевар шифокор қизни кўриб, ёқтириб қолди. Гулчеҳра тушган жойида тош бўлиб қотди, палак отди. Уч нафар фарзанднинг онаси бўлди. Энг муҳими, болаликдаги орзуси ушалди. Ҳозир у кўп тармоқли марказий поликлиникада болалар шифокори бўлиб ишлаяпти.

- Беморларнинг дардига малҳам бўлиш осон эмас. Бунинг учун метиндек ирода ва мустаҳкам асаб керак, - дейди Гулчеҳра Солиева. - Мурғак гўдакларнинг жони оғриб турса-да, сизга дардини айтолмайди. Болалар шифокорида эса ана шуни англаб оладиган  алоҳида салоҳият бўлиши керак. Сиз ички сезгиларингиз, қалб туйғуларингиз орқали уларга малҳам бўласиз. Албатта, ташҳис қўйиб даволашда тиббий лаборатор текширувлари муҳим роль ўйнайди. Лекин таҳлилий текширувлар орқали касалликни аниқлаш мумкин, даволаш учун эса шифокорда касбига, беморга ўзгача меҳр, қалб қўри,  ишонч бўлиши керак.

Гулчеҳра турмуш ўртоғи Азизбек билан тинч-фаровон ҳаёт кечириб келмоқда. Уларнинг хонадони деярли кичик поликлиника. Маҳалла-кўй, қўни-қўшнилар яхши билишади, кимнинг хонадонида саломатлик билан боғлиқ муаммо чиқса, шифокор аёлнинг эшиги доимо очиқ. Гулчеҳра ишдан чарчаб келган дамларда ҳам турмуш ўртоғи уни қўллаб-қувватлайди, ҳар қандай вазиятда ҳам шифокор қасамёдини унутмаслиги, ҳеч кимни ноумид қайтармаслиги кераклигини уқтиради.

- Шифокорлик менга кўп нарса берди, - дейди Г.Солиева. - Бахт, омад, тотув оила, эл орасида обрў-эътибор! Бунинг учун касбимни ҳар қанча улуғласам арзийди! Шундай тинч-фаровон замонда, меҳнат қилган одам қадр топадиган юртда яшаётганимдан  хурсандман. Болалари соғлом бўлган оилагина бахтли бўлади. Шундай экан, гўдакларимиз ҳамиша соғлом,  оилаларимиз бахтиёр бўлсин! 

Дилбарой АБДУНАЗАРОВА