Бир келинчакнинг кўзи ёриди. Паҳлавондек ўғил туғилди. Қайнона, қайнотасининг хурсандлигини кўрсангиз эди! Улар ҳамиша     бахтли ҳаёт кечириши, ота-онасига йўлдош бўлишини тилаб, набирага Бахтиёр, дея исм қўйишди.

Фарзанд кўрган ёш отанинг боши осмонга етди. У ҳар куни келиб, она-боладан хабар олар, қувончини турмуш ўртоғи билан баҳам кўрарди.

Чақалоқни туғруқхонадан олиб чиқиш катта тантанага айланиб кетди. Шу куни хонадон ҳар икки қудалар, амак-ю тоғалар, аммаю холалар билан тўлди. Ёш она фарзандининг таваллуди барчага қувонч улашаётганидан мамнун эди.

Орадан кунлар ўтди. Келинчак ўзига келгач, яна уй юмушларига киришди. У бахтидан масрур бўлиб жуда-жуда очилиб кетди. Шунинг учунми, энг яқин дугонаси кичкинтойни кўргани келганида, очиқ чеҳра билан кутиб олди. Улар тўкин дастурхон атрофида анча гаплашиб ўтиришди.

Дугонасининг гап орасида умр йўлдоши унга нима совға қилганини сўраганида, келинчак аввалига ҳайрон бўлди. Кейин аста жавоб берди:

- Ҳеч нарса совға қилмадилар... Ахир, ҳамма нарсам бор-ку. Шу фарзандим мен учун энг катта сийлов, дугонажон...

- Наҳотки?! - Ҳайратланди меҳмон. - Сенинг қадринг шуми? Ҳеч йўқса, биттагина тилла зирак бўлса ҳам тақиб қўймадими? Менинг эрим қизимни туққанимда, билакузук олиб берганди...

Дугона кетди. Лекин, у  айтган сўзлар келинчакнинг фикри-ўйини қамраб олди. "Рост-да, қадрим йўқми менинг? Нега эрим менга нимадир совға қилмади? Қўли тош остидамиди?" Юрса-турса ҳам, боласини ҳар кўрганда ҳам шу ҳақда ўйлайдиган бўлиб қолди. Эр-хотиннинг ўша кунги суҳбати дилхиралик билан якунланди.

- Жоним, мен эндигина институтни битириб, ишга кирдим, - дея ётиғи билан тушунтирди эр. - Кейинроқ ҳаммаси бўлади. Ке, арзимаган нарсага жанжаллашмайлик...

Келинчак эса уни тушунишни истамади. Совға можароси кейин ҳам давом этди. Шунчаки тортишув, қадрини пеш қилишлар авжга чиқавергач, кунларнинг бирида йигитнинг тилидан ҳатто Аршни ҳам титратгувчи сўз  чиқди.

Оила бузилди. Ҳали бахт нималигини билмай туриб, жажжи Бахтиёрнинг зиммасига отасизлик, етимлик доғи тушди. Келинчак ёшлик қилиб, катта хатога йўл қўйганини кеч англади. Аммо, ғишт қолипдан кўчган эди!

Муаммо нимадан бошланган эди ўзи? Ҳа, дугонасининг ташрифидан... Бир оғиз сўз фожеаси ёш келин-куёвнинг гулдек турмушини бузиб юборди. "Бировнинг хонадонига кўрдек кириб, соқов каби чиқинг", деб шунга айтсалар керак-да!

Нажмиддин Икромий.