(32-сон) қатра

- Отажон, одам ўзини хотиржам сезадиган тинч жой борми дунёда? - сўради ўғил қизиққонлик билан.

- Ҳа, албатта, - жавоб берди ота кулимсираб. - У шундай жойки, ўзингни хотиржам сезасан, муаммо ташвишларни бир зумга унутасан. У ер шундай мўъжизакорки, асло тарк этгинг келмайди, бир умр қолишни истайсан. У сендан ҳеч қандай бойлик талаб қилмайди, шундай беминнат. Аммо уни йўқотсанг, кейин бир умр изласанг ҳам тополмайсан. Бироқ ўғлим, унинг қаердалигини айтмайман, уни ўзинг излаб топишинг керак, шунда гапларим ҳақиқат эканига ишонасан.

Уни тезроқ топиш мақсадида ўғил кўча томон шошилди. Буни кузатиб турган ота "эҳ" деб бошини қуйи солди.

Отам таърифлаган жой балки боғдир, деб ўйлаб ўғил боққа борди, бироқ у ерда хотиржамлик йўқ эди. Шундан сўнг эҳтимол театр бўлса керак дея  театрга борди, лекин саҳна кўриниши тугагач, кетишга тўғри келди. Демак, бу ер ҳам эмас. Балки мазали таомлардан танаввул қилсам роҳатланарман, деб ўйлаб ошхонага кирди. Лекин у ерда бойлик, яъни пул талаб қилинарди. Кенг майдон шаҳар кўчалари - ўзи истаган барча жойларга борди, лекин барибир у жойни тополмади.

Шундан сўнг хориб-чарчаб, отаси айтган жойни тополмай уйига қайтди. Ота-она дастурхон тузаб уни кутиб ўтиришганди. Ўғлининг хорғин ҳолатда кириб келганини кўрган ота индамади. Онаси эса ширин таомлар билан унинг қорнини тўйдирди. Сўнг боласини меҳр билан бағрига босди. Бироз фурсат ўтгач, чарчаган ўғил ухлаб қолди. Уйғонганида онаси иссиқ қўллари билан бошини силаб ўтирар эди.

Бола англадики, демак, меҳр кошонаси бу ўзининг қадрдон уйи, оиласи, онасининг иссиқ тафти экан.

Дурдона САФАРОВА