(30-cон) мулоҳаза

Дунёда ҳеч бир инсон меҳрсиз яшай олмайди. Ҳар ким ҳам ўз яқинлари ва дўстларидан меҳр кўришни, улар олдида ҳурмати, қадр-қиммати баланд бўлишини истайди.

Жисм учун озуқа қанчалик зарур бўлса, кўнгил учун меҳр ва эътибор ҳам шунчалик муҳим ҳисобланади. Агар кимда ким яқинларидан, дўст-у ёрларидан ўша туйғуни ҳис қилмас экан, унинг қалбини турли бўлмағур ўй-хаёллар эгаллаб олади, ўзини бутунлай ёлғиз ҳис қила бошлайди. Борган сари қўпол ва қўрс бўлиб қолганини ўзи ҳам сезмай қолади. ҳатто, тушкунликка тушиб қолиб, бирор касалликни орттириб олиши ҳам ҳеч гап эмас.

 Айниқса, бу борада болаларга алоҳида эътибор қаратиш ўта муҳимдир. Ота-она фарзандига болалигидан бошлаб, етарли меҳр бермаса, унга нисбатан эътиборсиз ва лоқайд муносабатда бўлса, қувончли кунларида ёнида турмаса, табиийки фарзанди вақтлар келиб, ота-онасига ҳам шундай жавоб қайтариши мумкин.

Орамизда шундай инсонлар борки, меъёрни унутмаган ҳолда фарзандларига доимо меҳрибон ва ширинсўз, чиройли тарбия бериб, оқил, аҳлоқ-одобли қилиб вояга етказмоқдалар. Ўша фарзандлар келажакда албатта, ҳаётда ўз ўрнини топа оладиган, эл-юртга манфаат келтирадиган инсонлар бўлиб улғайишларига асло шубҳа йўқ.

 Азизлар, меҳр ҳар қандай кўнгилга йўл топадиган, ҳар қандай оғир феълли кишини тартибга чақирадиган туйғу ҳисобланади. Энг асосийси, ҳар биримиз ўз яқинларимизга, одамларга  меҳр улашиш бахтидан бенасиб бўлмайлик. Ана шу эзгу амал бизни ҳеч қачон тарк этмасин.

Нилуфар

АБДУқАЮМОВА,

Булоқбоши саноат

касб-ҳунар коллежи ўқитувчиси.