(30-cон)

Борлиғим, борлигим, ўзинг Ватаним,

Чаманлар ичида чиройинг тенгсиз.

Дунёда қанча юрт довруғи баланд,

Аммо мен барибир яшолмам сенсиз.

Сен менинг боғимсан, мен бир ниҳолинг,

Бағрингда яшнайман, меҳрингдан қониб.

Қуёшинг тафтида мангу исинай

Сенинг муҳаббатинг, ишқингда ёниб.

Азиз тупроғингга олтин тенг келмас,

Алишмам сийм-у зар, тиллога ҳеч ҳам.

Меҳрингнинг қиёси йўқ онам мисоли,

Сен елка тутасан бўлиб меҳрибон отам.

Орзуим, умидим сен билан бирга,

Ҳамиша обрўйинг юксакка етсин.

Бобо ва момомлар қўли дуода,

Минг йиллик армонлар қалбни тарк этсин.

Ойгул НАЖМИДДИНОВА