(25- сон) ТуйFу

Бу ҳаётда хаёл сурмаган одамнинг ўзи йўқ, бўлмайди ҳам. Чунки  ширин хаёл суриш яхши нарса.Одамларга хос нарса...

Одатда кўпинча ёши улуғ одамлар узоқ хаёл суриб қолишади. Ҳатто, ёнига борганингзни сезишмайди. Келганингизни билишгач эса сесканиб кетишади. "Қара-я келганингни сезмай  ҳам қолибман" дея узр ҳам сўраб қўйишади.

Хаёлга бир зум эрк берилса бўлди. У ҳаётдаги бор хотираларни аста ёдга солади. Ўйноқлаб учади, манзилга бир зумда етади. Хаёл шундай бир дайди ўқки узоқ -узоқларда учиб юрса ҳам нишонни аниқ уради. Кўнгилни  гоҳ ҳуш, гоҳ ноҳуш этади.

 Одамлар кўпроқ болалигини эслашади. Беғубор болалик юлдуздек олис. Аммо хаёл унга бир зумда етади. Ота-она бағридаги эркаликлар, чопқиллаб ўйнашлар... Ўша сизга ярашган гулли кўйлак, ғизиллатиб минил-ган велосипед. Елкага осилган сумка...

Ўқувчилик энг унутилмас дамлар. Бир партадаги партадош, билмаганни билгандан сўраш, кўчириш. Кўйлакка томган сиёҳ. Ярмидан бўлинган нон. Болаларча севиш, севилиш. "Йўқ, йўқ буларни ҳозир ҳеч кимга айтиб бўлмайди. Фақат  у хаёлда  бўлади".

Кўпинча болалар орасида "хаёлпараст" деган лақаб гапирилади. Инсон юрса ҳам, турса ҳам фақат хаёл суради. Хаёл инсонга куч, қийналганда юпанч беради. 

Хаёл барибир яхши, ҳудди қадрдон акага ўҳшайди. Елкасига миндириб узоқларга олиб кетади. Катта опанинг тўйи. Чилдирма чалиб айтилган ёр-ёр. Машинага юкланган  юк, сеп... кўзи ёшланган ота. Поччадан олинган пичоқ, қўл соати. Ҳувиллаб қолган уй...

Икки ёш  бир-бирларини ёқтириб қолишса ҳам хаёл суриш бошланади. Қаерда бўлишса ҳам бири-бирларини ўйлашади. "Нега хаёл суриб қолдинг, бўлмайсанми" дейишса чўчиб кетишади. "Нима, ҳалиги ҳозир" дея ўзларини тутиб  олишади.

Шоир ва ёзувчилар эса ҳаммадан-да кўп хаёл суришади. хаёл суриб ёзишади. Муҳаммад Юсуф хаёл суриб     "Кўкламойим"ни ёзган. Абдулла Қодирий хаёлан Кумушни ўлдириб, бундан  ўзи йиғлаган.

"Яхши ният ярим мол" дейишади. Яхши ният, унинг ижобати ҳам кўпроқ  хаёл суриб сўралади. Ота хаёлида данғиллама уй солди, ўғлини уйлаб, қизини узатди... Елкасидан тоғ тушди. "Дадаси, ҳой дадаси" деган аёли сўзидан ўзига келди,  ярим синиқ сўрисида ўтириб, хаёли кетган экан...

Хаёл, хаёл яхши. У инсонга хотиржамлик инъом этадиган туйғу.

Абдураҳим БОЗОРБОЕВ