+0374 223-85-48
Андижон шаҳар, Навоий шоҳкўчаси, 71- уй

Янгиликлар

  • 24 Апр 2024
    Ишчи гуруҳ фаолияти ва ҳамкорлик янада кучаяди
    Андижонда Ўзбекистон Республикаси Вазирлар Маҳкамасининг 2022 йил 21 февралдаги “Ўзбекистон Республикасининг одамнинг иммунитет танқислиги вируси келтириб чиқарадиган касаллик (ОИВ инфекцияси) тарқалишига қарши курашиш бўйича ёшлар…
  • 18 Апр 2024
    Маданий-тарихий ёдгорликлар – ўлмас меросимиз
    Танлов Марҳамат туманида “Буюк тарихимизни ўзида мужассам этган ёдгорликлар - муқаддас меросимиз” мавзусида илмий-амалий анжуман бўлиб ўтди. 18 апрель - Ёдгорликларни ва тарихий жойларни асраш…
  • 30 Нояб 2023
    Банк коррупциядан холи соҳага айланадими?
    Тадбир “Ўзмиллийбанк” АЖ Андижон вилояти бошқармасида бўлиб ўтган “Очиқ эшиклар куни” тадбирида ана шу савол ва коррупцияга қарши курашиш билан боғлиқ қатор масалалар хусусида атрофлича…
Газетамизнинг янги сони сизга манзурми?
  • Ovozlar: (0%)
  • Ovozlar: (0%)
  • Ovozlar: (0%)
Jami ovozlar:
Birinchi ovoz:
Oxirgi ovoz:

МУҲАББАТ – ҲАЛАСКОР

(24 - сон) Ҳикоя

Сардор бир неча кундан буён пештоқига "Наркология диспанcери" деб ёзилган бино атрофида айланиб юрди. Бироқ, нимагадир у ерга киришга юраги бетламасди. Анчадан буён "бугун албатта, кираман, даволанишим керак", деб аҳд қилади-ю...

Сардор ўзи яхши бола, лекин ёмон касалга чалинган. Уч-тўртта безори йигитлар билан танишиб қолиб, шу кўчага кирди. Заҳри қотилни бир татиб кўриш учун оғзига олди-ю, унга боғланиб қолди. Бу дарддан қандай қутулишни билмасди. Фақат юрагида биргина умид бор. Бу ҳам бўлса унинг муҳаббатидир. Бор куч-мадорини тўплаб, у касалликни енгишга, даволанишга ахд қилди. Севгилиси Дилдора бу ҳақида билмайди. Билса қай аҳволга тушиши маълум. Улар бир-бирларига ишонишади. Дилдора Сардорни меҳнаткаш, содда йигит деб билади. У оила қуришга тайёр. "Ўлимдан бошқа ҳеч нарса бизни айиролмайди", деб бир-бирларига ваъда беришган.

Бундан бир йил олдин Сардор Дилдорани биринчи бор китоб дўконида учратганди. Тасодифий танишув, янги китоблар борасидаги суҳбат уларни бир-бирига яқинлаштирди. Аввалига дўст бўлишди. Сардор автокорхоналардан бирида ишлар, Дилдора олийгоҳ талабаси эди. Қиз яқинда ўқишни тамомлайди. Бу орада улар тез-тез учрашиб турадиган бўлишди. Вақтлар ўтиб, Сардор қизникига совчи жўнатди. Қиз тараф розилик билдиргач, ҳар икки томон келаси баҳорда тўй қилишга келишишди. Улар учрашганларида Дилдора ҳар гал келажак ва орзулар ҳақида сўзлаб, Сардорнинг ҳаётга бўлган ишончини алангалатарди. Гиёҳванд модда таъсирида юрган Сардор қизнинг гапларини индамай тинглар, унинг бахт ҳақидаги хаёлларини эшитиб, ўзини албатта, ўзгариши зарурлигини ҳис қиларди.

Сардор суюклисининг хаёли билан "Наркология диспансери" ёнига бориб қолганини сезмай қолди. Тўғри эшикдан ўтиб, ичкарига кирди. Қабулхонадан қаерга учраши кераклигини сўради. Унга йўлак охиридаги хонани кўрсатишди. Хадик билан эшикни тақиллатди. Ичкаридан "кираверинг" деган овоз унга мулойим бўлиб туюлди. Шифокор аёл уни илиқ кутиб олди. Сардор ўриндиққа ўтиргач, барини сўзлаб берди.

- Ҳар бир дарднинг давоси бор. Фақат бардошли бўлишингиз керак, шунда албатта, бу дардни енгасиз. Бунга аввало ўзингизда ишонч бўлсин, - деди шифокор унга мулойимлик билан.

Сардорга бу гаплар таскин бағишлади. Шу куниёқ касалхонага жойлашди. Гарчи доктор маслаҳатларига амал қилиш қийин бўлса ҳам у ўз хатосини тўғрилаш ҳамда муҳаббатига етишиш учун соғайиши кераклигини яхши англарди. Қанча машаққатлар билан кунлар ўта бошлади. Орадан анча вақт ўтиб, Сардорга уйга қайтишга рухсат беришди. У энди ўзини соғлом ҳис қиларди. Эски оғайнилари улфатчилик қилгани чақиришганида уларга қатъий "йўқ" деб жавоб қайтарди. Бу кўчадан энди сира ўтмасликка, захри қотилни иккинчи оғзига олмасликка аҳд қилди. Агар кайф-у сафога берилса, ўз оиласидан, муҳаббатидан айрилиб қолишини яхши биларди. Шунинг учун неча-неча инсонларни ширин ҳаётини зулматга айлантирган, яқинларидан йироқлаштирган бу оғудан йироқ бўлди, янги ҳаёт, янги-янги орзулар ҳақида ўйлай бошлади.

Яна аввалгидек ишга бориши, севгилиси билан ширин-ширин суҳбат қуриши ҳақида ўйлаб юраги хапқирди. Қизга қўнғироқ қилиб учрашадиган бўлишди. Ўзини олиб қочадиган, кўп нарсаларга беписанд бўлиб қарайдиган бўлиб қолган Сардор бугун бутунлай ўзгача. Тартиб билан кийинган, ҳатто қўлларида суюклиси ёқтирган оқ атиргуллар ҳам бор. У учрашув жойига - анҳор бўйига яқинлашгач, қизни интиқиб кутди. Бир оздан кейин қиз ҳам етиб келди. Бироқ унинг кўзлари йиғидан қизариб кетганди.

- Қаерларда эдингиз, қўнғироқларимга ҳам жавоб бермай қўйгандингиз? - деди қиз кўзларидаги томчини яширмоқчи бўлиб. Йигит эса бунга парво қилмай унинг қўлига атиргулларни тутқазаркан:

- Хизмат сафарида эдим, - дея олди. Дилдора Сардорга разм солди. Унинг кўзларидаги ишонч ва қувонч худди аввалгидек порлаб турарди. Буни кўриб жилмайди. Ахир у сўнгги пайтларда бутунлай беписанд бўлиб қолганди. Қиз йигитнинг бошидан кечирганларидан хабардор эди. Қиз бунга сукут билан жавоб берди. Агар муҳаббати кучли бўлса, дардни енгиб, ёнига қайтишини интиқлик билан кутганди. Мана ниҳоят, ўша кун келди. Унга қаттиқ ишонганидан бир сўз демади. Муҳаббати учун уни кутганди.

Машҳура РАҲМОНОВА,

Булоқбоши тумани.