(18-сон)

Дил туFёни

Онажон бугун сизни жуда соғиндим. Сиздан олисларда меҳрингизга муштоқ бўлиб кунларим ўтмоқда. Қанийди доимо тиргагим бўлиб ёнимда бўлсангиз...

Тақдир битиги шу экан. Бу галги сафарим узоққа чўзилди. Дугоналарим ўз оналарининг ёнида. Уларга жуда ҳавасим келади. Сабаби улар меҳрибонларининг қучоғидан чиқиб, яна бағирларига қайтадилар. Мен эса ўзга жойда, ўзга инсонлар билан кун кечираяпман.

Онажон, ёдингиздами? Болалик чоғимда кўчадан кўйлакларим кир ҳолда кирганимда ҳам менга танбеҳ бермас эдингиз. Юз-қўлларимни ювишни тайинлаб, уйдан тоза кўйлак олиб чиқиб, кийгизиб қўярдингиз ва дастурхонга чорлаб, олдимга иссиқ овқат қўярдингиз. Ҳар куни тонгда уйғониб иссиқ нонлар ёпардингиз ва мен эрка қизингизни уйғотиб қўлимга кулча тутқазардингиз. Мактаб ёшига етганда ҳам сизга кўп эркалик қилардим. Сиз ҳаётдаги менинг биринчи муаллимим бўлгансиз. Чунки ҳар қачон ва ҳамиша менга далда бўлгансиз.

Мана бугун улғайиб, иш юзасидан узоқ сафарга чиқишга тўғри келиб қолди. Бу ерда сизнинг шириндан-ширин таомларингизни, иссиқ меҳрингиз ила ёпган иссиқ кулчаларни, қайноқ бағрингизни, қуёшдек юзингизни, мулойим сўзларингизни қўмсаяпман.

Гоҳо ташвишларга ўралашиб, қўнғироқ ҳам қилишни ёдимдан чиқариб қўяман. Сиз ҳеч қачон буни менга очиқ айтмайсиз. Чунки мени ўзимдан-да яхшироқ тушунасиз. "Ишлари кўпайиб кетгандир-да", дейсиз холос.

Меҳрибоним, дунёда ягона сирдошим, дарддошим, қувончим ва бахтим ўзингизсиз. Сафарим тугагач, дийдор учун биринчи галда сизнинг ёнингизга чопиб бораман. Мени соғинган юрагингизга юрагимни босиб, сизни маҳкам қучиб оламан. Токи қалбимда соғинчларнинг изи қолмасин...

Мақсуда Баҳромова,

АДУ филология факультети талабаси.