Ўзга жаннатларни қилмасман ҳавас,

Менга она макон - юртим муқаддас.

Ўтмиш даҳолардан олганим мерос:

Ватанга муҳаббат, бурч қолгани рост.

Севаман юракдан ўз онам мисол,

Ва фарзанд бўлолсам муносиб, ҳалол.

Зеб-зийнат керакмас, тилло ҳам ҳатто,

Бир сиқим тупроғи олтиндан аъло.

Шу ерда туғилдим, ризқим сочилган,

Толеим мўл, тўкис, бахтим очилган.

Боғлари гуллаган, тоғлар чиройлик,

Ҳар қатра суви - бол, туганмас бойлик.

Алишмайман уни ҳеч кимга ҳеч вақт,

Ҳалол меҳнатим ҳар недан қадрли, қиммат.

Ҳар жойда мақтаниб юрсам қанийди,

Менинг Ватанимни жаҳон танийди.

Умида ЖЎРАЕВА.