(17 – сон)

Ҳаёт - ибрат мактаби

Инсон қайси даврда, қандай шароитда ҳаёт кечирмасин, у ҳамиша меҳр-муҳаббатга муҳтождир. Агар инсонлар бир-бирларига меҳр-муҳаббат туйқуларини улашмаса, ҳаёт гўёки қоронқуликка чўмилгандек туюлади.

Сизларга ҳавола қилаётган қуйидаги кичик ҳикояларда биз тилга олган туйқу ҳақида сўз боради. Ҳаётий воқеалардан иборат мазкур ҳикоячалар барчага ибрат бўлади, деб умид қиламиз.

Ёшим 24 да. Укамники 10 да. Бир неча ой олдин пархез қилишни бошладим, анча нозиклашиб қолдим. Яқинда ойнанинг олдида ўзимга қараб турсам, укам оёқим тагида айланиб қолди. Уни четга итариб дедим: "Эй, қара қандай гўзал опанг бор". У бўлса менга нима дейди денг: "Биласизми, сиз бир грамм ҳам озмагансиз". Мени жаҳлим чиқишини кутиб туриб яна давом этди: "Сиз мен учун доимо гўзал ва нозик бўлгансиз".

***

Бўйдоқ вақтим уйда овқат пиширмай, кўчада,  тамаддихонада тайёр овқатланардим. Сабаби овқат пишира олмаслигим эмас, балки ёқли ва овқатдан кейин идишларни ювишни ёқтирмаслигим эди. Шу ишни қилишга ҳеч асабим чидамайди. Уйландим! Энди у мендан идишларни ювиб қўйишимни сўраса, жимгина юваман. Юваман-у жаҳлим чиқади. Қанчалик асабийлашишимга қарамай, қозонларни топ-тоза қилиб юваман. Чунки унга бўлган муҳаббатим ювиқсиз идишларга бўлган     нафратимдан кучлилик қилади.

***

Шаҳримизда бир бобо яшайди. Уни бир қари ити бор. Жудаям қари. Унинг панжалари касал, умуман юра олмайди. Баҳор келиб, кунлар исиши билан чол итини кўтариб олиб, соатлаб кўчада сайр қилади. Ити катта бўлишига қарамай, чол уни қўлидан қўймайди. Ит қандай содиқлик нигоҳи билан чолга қарашини кўрсангиз эди… У чолнинг қўлларини ялайди. Уларни кўрсам хафа бўлиб кетаман. Шу қариган чолдай меҳрли инсон бормикин бу дунёда?!

***

Болалигимнинг кўп вақтини онамнинг ишхонасида, онкология  марказида ўтказганман. У ердаги воқеалардан хотирамда 17 ёшли қиз ва унинг севгани қолган. Қиз остеосаркома билан оқриган бўлиб, бир нечта операцияни бошдан кечирган эди. Натижада унинг чап оёқини тиззасидан тепа қисмидан олиб ташлашди.

Бир кун уни кўргани севган йигити келганида қиз уларнинг ажрашиши кераклигини, йигитининг бахтига тўқаноқ бўлмаслигини айтди. Йигит бўлса у ҳамма нарсага чидашини ва қиз у учун дунёда ягона эканлигини айтди.

Яқинда мен уларни учратиб қолдим. Қиз шим кийиб олган, оёқи протез. У мустақил ўша йигит билан бирга келарди. Улар билан яна икки болакай ҳам бор эди. Суҳбатлашиб турганимизда, гапга унинг 6 ёшли катта ўқли қўшилди ва мақрурланиб, унинг онаси дунёдаги энг зўр оналигини айтди. Гўё у Терминатор эмиш…