(15 – сон) Қатра

Барг ғунчани гармсел шамолидан асрайман, деб чанг-тўзонга ботиб, чиройидан айрилди. Кўп ўтмай очилган ғунча кир-чир баргни кўриб:

- Бирам хунуксан-ки, сен билан бирга туришга уяламан, - деди лабини буриб.

- Сабабини билганингда эди... - шивирлади барг ийманиб. Fунча унинг дардини тинглашга тоқат қилмади.

Кеч билганингдан фойда йўқ, - хўрсинди барг.

...Fурури топталган барг бандидан узилди. Қалқонсиз қолган гул эса галдаги гармсел шамолидан нобуд бўлди.

Арзимаган, сабр-тоқат қилса ўтиб кетадиган сабабларни рўкач қилиб, кўз очиб кўрганини қораловчи, фарзандларининг тақдиридан кўра, ўзининг роҳатини ўйловчи калтабинлар ҳам шу ғунчага ўхшайди.

Гулсара ИБОДУЛЛОҲ