(9- сон) Мулоҳаза

Бугунги кунда орамизда арзимаган сабаблар туфайли ўз яқинлари, ҳатто, туғишганлари билан юз кўришмас бўлиб кетаётган айрим кишиларни кўриб таажжубга тушамиз. Бу каби ҳолатлар инсоний муносабатларга ҳам, диний таълимотларимизга ҳам мутлақо зиддир. Ваҳоланки, муқаддас динимизда жамиятнинг барча аъзолари ўртасида дўстлик, ҳамжиҳатлик ришталарини қарор топтириш улуғ ва савобли иш экани баён этилади.

Ҳаётимиз давомида инсонларга доимо меҳр-мурувват кўрсатишимиз, дўстона ва хуш муомалада бўлишимиз, айниқса, қариндош-уруғларимиз билан алоқаларни чиройли олиб боришимиз муҳимдир. Ҳар бир инсон ўз оиласи, яқинлари билан қариндошлик ришталарини мустаҳкамлаши ва бу борада зиммасидаги бурчларини асло унутмаслиги керак.

Инсон табиатан ана шу риштага суянади ва ундан куч-қувват олади. Ҳаёт муаммоларини ечишда қариндошларига таянади, улар билан ҳаёти тинч ва осойишта кечади. Қариндошлар ўртасидаги муносабатлар раҳм-шафқат, ўзаро манфаатлар мослиги асосида бўлишлиги ҳам муҳимдир. Зеро, динимизда ҳам  қариндошлик муносабатлари баланд тутилади, энг авволо, ота-онага яхшилик қилишлик буюрилади.

Имом Бухорийдан келтирилган ҳадисда шундай дейилади: Расулуллоҳ (с.а.в)     марҳамат қиладилар: "Силаи раҳм қилмаган, яъни қариндошлари билан алоқани узган одам жаннатга кирмайди. Силаи раҳм доимий борди-келди эмас, балки узоқлашиб кетган қариндош ҳолидан хабар олишдир".

Қариндошлар билан ҳамиша яқин алоқада бўлиш, қариндошлик ришталарини мустаҳкамлаш инсон ризқи ва умрини зиёда қилади. Қолаверса, уларга меҳр-мурувват кўрсатиш орқали Яратганнинг раҳматига сазовор бўлишимиз, эл-юрт орасида ҳурмат-эътибор топа олишимиз ҳаётнинг инкор этиб бўлмас ҳақиқати эканлигини ҳам унутмаслигимиз керак. Ҳар бир ўзини ҳурмат қилган инсон  қариндошларга нисбатан бағрикенг, олийжаноб, меҳр-оқибатли ва ҳамжиҳат бўлишдек халқимизнинг азалий қадриятларини улуғлаши, ана шу ўлмас анъаналаримизга амал қилиши лозим.

Маҳмуджон РАҲИМОВ,

Избоскан тумани.