Соғиндим. Баҳорлар бетаскин бугун,

Дардимни юволмас бу абри - найсон.

Оҳ урсам, фалакка ўрлайди тутун,

Қўлларимни боғлаган имкон.

Соғиндим, дунёнинг қаърида сукут,

Сизсиз, бу танамни тарк этгандай жон.

Ажаб, энди менга ортиқча вужуд,

Қанийди, руҳим-ла учсам сиз томон.

Армонлар - осмонга қўйилган устун,

Теракларга етган азобнинг бўйи.

Мени овутолмас баҳорий очун -

Сизни ўйлаш - энг ширин ўйим.

Соғиндим. Қалбимнинг тубига чўкдим,

Сабр косасига тушиб, олдим тин.

Қўмсадим, дардларим қоғозга тўкдим,

"Ёмғир кўзларимга қуриб олди ин".

Абдурашид ҲАМДАМОВ