Ҳикоя

Тоғ бағрига баҳор келди,

Ишқ ёндирди юрагимни.

Ахтараман, келар билгим,

Керакмасми? Керагимни?

Қўлларим қалтираб, йиғлашдан ўзимни тўхтата олмай, унга атаб ёзган шеърларим тўла кўк ҳошияли дафтарни йирта кетдим. Ҳаёлимдан ширин суҳбат қуриб кетаётган Шохруҳ ака ва Дурдона кетмасди.

Дугонам Азизанинг чақирганини, ҳатто ёнимга келганини ҳам сезмай қолибман.

- Нега йиғлаяпсан? Бу қанақа дафтар?

Азизанинг гапларидан ўзимга келдим.

-      Майли, қўяверинг, эътибор берманг, Азиза.

-      Тур ўрнингдан қўйлар кетиб қоляпти, кетдик, - деди дугонам.

   Мен қўй боққани келганимизни ҳам унитибман. Очиғи, мактабда хаёлларим эгаси, қалбимни мавҳ этган Шоҳруҳ акани бошқа қиз билан кўриб ўзимни йўқотиб қўйгандим.

Ўша куни мактабдан қайтаётган эдик, унга узоқдан кўзим тушиб қолди.  У бошқа синфда ўқийдиган Дурдона билан суҳбатлашиб, ёнма-ён кетаётганди. Рашкми, аламми, билмадим? Кайфиятим тушиб, кўнглим алланечук ғалати бўлиб кетди.

Бироз тин олдим, нега қайғураяпман ўзи, деган фикр ҳаёлимдан ўтди. Сўнг уни бошқа ўйламайман, деб ўзимга-ўзим ваъда бердим.

...

Лекин ҳар сафар уни кўрсам барчаси ёдимдан чиқиб кетар, ўзимни йўқотиб қўярдим. Хаёлимда эса беихтиёр унинг қиёфаси, нигоҳи гавдаланаверарди.

...

Деразам олдидаги аттиргулларга термулганча  яна шеър ёза бошладим.

Сенинг каби юрагим, бағрим қон,

Туйғулар баҳридан ўта олмайман.

Севгилим мен сени севаман, ишон-

Деб ҳатто юзингга айта олмайман.

Азиза иккимиз қўйларни боқиш учун сой бўйига тушдик. Азиза ҳам мен каби шеър ёзишни ёқтирарди. Фақат у шеър ёзса, дафтар четларини гуллар билан безаб, расмлар чизиб тўлдирарди. Мен эса табиатнинг гўзаллиги, қушларнинг сайрашию сойнинг шилдирашига маҳлиё бўлиб, қалбим кечинмаларини муҳрлашни ёқтирардим. Азиза эса шеърларимни чиройли безатилган дафтарига кўчирарди.

...

+алин дарахтзор ичидан Шоҳруҳ аканинг шарпаси кўринди. Юрагим тез-тез урабошлади. У биз билан саломлашиб, Азизанинг ёнига бориб ўтирди. Азиза иккиси суҳбат қуриб ўтиришарди. У дугонамнинг қўлидаги дафтарга қизиқиб қолди. Уни олиб ўқишни бошлади. Буни кузата туриб, мен яна ўзмни ёмон ҳис қила бошладим. Ўрнимдан туриб, қўйлар томон кетдим.

Доим уни қизлар билан кўрсам, қалбимда ғалаён кўтарилади, азобланаман. Нега? Бу ҳолатни нима деб аташ мумкин?

Унга бўлган туйғуларимни тушиниб етолмаётгандайман.

...

- Мактабимизда тадбир бўлди. Тадбирда ўзим ёзган шеърлардан ўқидим. +арсаклар давомли бўлди. Кўнглимнинг тубида мени шоир қилган унинг суврати турарди. Нигоҳларим кўпчиликнинг орасидан уни излайди. У ҳам мени олқишлаяптимикан?

Суҳбатлашган ёки ёнма-ён келганимимзда гуноҳкор одамдай ҳар доим ундан кўзимни олиб қочаман. Ўша онда вужудимни, қалбимни титроқ босади.

...

Баҳорнинг илиқ кунлари, гулар қийғос очилган палла. Азиза мени мактаб орқасига етаклади. Ҳайрон бўлдим. Нега? Нима қиламиз у ерда? Сен юравер, дея мени тортқиларди.

Не кўз билан кўрайки қўлларида қизил атиргул тутиб, Шоҳруҳ ака турарди. Азиза тушмагур, нега бундай қилдия. Хаёлларим сочилиб кетди. 

Иккимиз ёлғиз қолдик. У менга атиргулни узатди. Уялиб ерга қарадим.

- Шоҳруҳ ака, ололмайман. У қўлимга атиргулни ушлатиб, маҳкам қисди.

- Малика! Мен сизни севаман!

Комила ТУРСУНОВА,

Жалақудуқ тумани.