Дил туҒёни

Борлиқ ўзгача. Диллар қувончга тўлган. Янги фаслга қадам қўйдик. Юртимизга ҳар бир куни байрам бўлган кўкламой кириб келди. Бугун ҳар бир каломимиз сўлим баҳорга бахшида.

Кенг дала, қиру адирларга баҳор поёндоз ёзиб, боғлар яшармоқда. Эндигина бош кўтарган ям-яшил майсалар қуёшга, нурга интилади. Улар кўкламнинг элчилари. Нозик ниҳоллар шабадада оҳиста тебранади. Дарахтларнинг куртаклари қизариб, тўлишмоқда. Улар ясанишга, яшил либосини кийишга ҳозирланмоқда. Ариқлар қирғоқларида яшиллик нишонаси барқ ура бошлаган. Маъсум бинафша, ялпизлар мўлтираб бўйлайди. Бошларини оҳиста тебратиб, Баҳоройнинг гўзаллигини сўйлайди. Борлиқнинг тилсими, кўнгилга бахш этаётган завқи, сурури, қувончу шодлиги ўзгача.

Инсонлар қалбидаги эзгу туйғулар баҳор тафтидан яна жонланади. Ёр-биродарлар йўқланади. Кексалар, қариндош-уруғлар ҳолидан хабар олинади. Ногиронлар, кўнгли ўксик кишиларга ҳар ким баҳоли қудрат ёрдамлашади. Меҳр деган туйғу ҳеч кимдан дариғ тутилмайди.

Ассалом, баҳор! Юртимизга хуш келдинг, озод ва обод ўлкамни асло тарк этма, баҳор!

Мухтасарой СОЛИЖОНОВА,

Андижон давлат педагогика институти талабаси.