Эҳтиром

Инсон учун она меҳридан улуғ ва азизроқ нарса йўқ. Ана шу меҳр яхши ва ёмон кунларимизда бизга куч ато этади, умид билан яшашга ундайди.

- Майли, қизим яхши етиб олинглар, ҳаммаларига мендан дуо-саломимни етказгин. Катталарни ҳурмат қилгин, қадр топасан, - дея Гулсум хола қизини ўз уйига кузатаркан, ширинтой набираларининг ҳам қўлчаларидан ўпиб қўйди. Яна кўнгил узолмай, «Дамас» машинаси одамлар билан тўлгунча кутиб туришни баҳона қилди.

- Узоққа қиз берибсиз-да, ўргилай?! - деди бир йўловчи онахон.

- Тақдирдан айланай, энди иккинчи қизимни ҳам ёнига олиб кетишади. Қудаларим инсоф-диёнатли одамлар. Шунинг учун синглисини ҳам ўзига овсин қилиб узатяпмиз,- дея Гулсум хола табассум қилди.

- Ҳа, ўзингизнинг катта қизингиз яхши эканки, синглисини ҳам келин қилишмоқда, менимча, бўлмасам, бошқа ердан келин излашармиди, тўғрими, - дея онахон боласини кўтариб турган ёш келинга қаради. Шу пайт икки ёш қиз келиб машинага чиқишди. Қизлар машинага ўтираркан она улардан илтимос қилди:

- Жон қизларим, мана шу опангиз манзилга етганда ёрдамлашиб юборинглар, сизлардан илтимос, болалари билан қийналиб юрмасин, - дея умид билан уларга тикилди.

- Хўп бўлади, холажон, хавотир олманг, уйигача олиб кириб қўямиз, - деб қизлар жавоб қайтаришди.

Аёл ҳали кетиб улгурмаган қизини яна соғинишини ўйлаб, кўзи намланди. Буни билинтирмаслик учун кўзларини яширди. Ҳайдовчи машинага ўтирди.

- Хўп, эсон-омон етиб олинглар, етиб олиб қўнғироқ қилиб қўйгин, қизим.

Ниҳоят, машина юриб аста олислай бошлади. Она улар ортидан кузатганча бир зум ўйланиб қолди.

Аслида она меҳри шунчалар буюк ва улуғ бўларканки, буни англаб етиш учун баъзан бир инсоннинг умри ҳам етмайди. Оналаримизнинг диллари шундай соф ва беғуборки, уни оддий сўз билан таърифлаш мумкин эмас. Улар дунёдаги, ҳаётимиздаги энг яқин инсонимиздир. Биз ҳам улар учун энг қадрдон инсонларимиз. Шундай экан, оналаримизни борида қадрлайлик, улардан бор меҳримизни аямайлик!

Ҳамрохон МАМАТҚУЛОВА,

Жалақудуқ тумани.