Сен синглимсан, сен моҳитоб - опамдурсан,

Меҳрибон ва мушфиқ, дилбар онамдурсан,

Фиғон чеккан кўнгилларга малҳамдурсан.

Тоғларга тенг сабринг сени синмас аёл,

Меҳнат билан ошинг ҳалол, тинмас аёл.

Сен қуёшсан зулматларни ёритган нур,

Боғи эрам боғларида очилган гул,

Севгинг дея муҳаббатни куйлар булбул.

Гўзал хилқат - яшнаб турган фасли - баҳор,

Табиатнинг мўъжизаси - сенсан аёл.

Темурларни дунёларга сен келтирдинг,

Бобурларга алла айтиб улғайтирдинг,

Широқларни, Алпомишни сен ўстирдинг.

Сен тарихнинг келажаги суюк аёл,

Наслимизнинг давомчиси буюк аёл.

Сен сабабли етишгаймиз саодатга,

Ҳамроҳингдир, доим ёрсан садоқатга,

Сен бор сабаб ҳаёт тўлар муҳаббатга.

Сен меҳрнинг гадосисан - гулсан аёл,

Сен гўзаллик шайдосисан - нурсан аёл.

Абдуллоҳ МИРЗО