Кечинма

Инсоннинг кўнгли денгизга ўхшайди. Унда жўш урган туйғулар, кечинмалар худдики денгиз мавжларидай гоҳ исён қилади, гоҳида эса сокинликдан куч олади.

Тақдир йўллари ўнқир-чўнқир, унда ногоҳ муаммога дуч келиб қолсак, Яратганга ёлворамиз. Аммо ҳақиқат шуки, масаланинг ечимини топгач, ўзимизни, уддабуронлигимизни мақташга тушамиз...

Қадамимиз етиб бормаган маконлардаги машҳурлик шохсупасида даврон сураётган одамларни таниймизу, бироқ дарвозамиз ёнидан ҳар куни ўтадиган қўни-қўшнимизни яхши билмаймиз...

Дийдорини умуман кўрмаган, учрашмаган инсонларимиз билан ижтимоий тармоқларда соатлаб беҳуда "гап сотамиз", лекин ҳар куни неча бор дуч келадиган инсонларга эътибор бермаймиз.

Узоқни кўзлаймиз, яқинни кўрмаймиз. Йўқ нарсадан умид қилиб, борини ҳам бой берамиз.

Мадина НЕЪМАТЖОНОВА