Ҳаёт - ибрат мактаби

Ҳовлида озгина иш бор эди, вақт тополмай мардикор олиб келадиган бўлдим. Улар тўпланадиган жойга бориб, машинани тўхтатгандим, йигирма-ўттиз чоғ одам машинамга ёпирилиб келди.

 - Кунига саксон мингдан чиқаман, қандай иш бўлса ҳам қилавераман, - деди биринчилардан бўлиб келган бир йигит.

Унинг кўзларига боқиб, кўзларида аллақандай мунг борлигини кўрдим. Хаёлимдан «фақат шу йигитни олиб кетаман», деган ўй ўтди.

Одамзод қизиқ, ўзи юмушни юз минг сўмларга қилдиришни чамалаб келаётган эдим. Шундай бўлса-да, тортишдим:

- Олтмиш минг бераман, гап тамом.

Ўша йигит бир муддат жим турди-ю. машинага ўтирди.

Уйимизга келиб кийимларини алмаштирди-да, ишни бошлади. Ярим соатлар ўтгач банкада совуқ чой олиб, унинг     кийимлари ёнига қўяётганимда бир парча қоғозга ёзилган ёзувга кўзим тушди.

Ҳуснихатнинг чиройлилиги эътиборимни тортди. Унда "20.07.20. Ишим яхши бўлса, онамга 20 минг, синглимга 20 минг, уйга 20 минг, майда-чуйдага 20 минг деб" ёзилган, "уйга 20 минг" деган ёзув устига эса чизиқ тортилган эди.

 Демак, бу йигит мардикор бозорига келгунча бугун оладиган пулини ҳисоб-китобини қилган. Агар мен айтган олтмиш мингга кўнмаса, ишсиз қолишини ўйлаб, айтганимга рози бўлган. Кейин назаримда оладиган пулининг уйга ишлатадиган қисмини ўчирган.

Одамлар бор, жарақ-жарақ пул топади, аммо, синглиси ё опаси тугул туққан онасини ҳам бир йўқламайди.

Акалик, укалик, фарзандлик бурчини унутиб қўйган баъзилар борки, давраларда ҳеч кимга гап бермайди, лекин суриштирсанг нечта ака-укаси борлигини унутишган, улар хаминқадар яшаётганлигини эслашни ҳам хоҳламайди. 

Шулар ҳақида ўйларканман, ҳалол меҳнати билан топадиган пули арзимас бўлса ҳам меҳр-оқибатни, одамийликни унутмаган мардикор йигитга тан бердим.

Ишни тугатгач, укамизга жуда яхши ишладингиз, ҳовлимни гулдай қилиб қўйдингиз, раҳмат, деб икки ҳисса пул бердим. У мендан ортиқча пул олишга унамади.

 Энди фақат сизни опкеламан, қўлингиз гул экан, деганимдан сўнг рози бўлди, чеҳрасидаги мунг тарқагандай бўлди. Дуо қилди: "Илоҳим, топганингиздан барака кўтарилмасин, омин"

Қалби соф, ҳалол, содда бу йигитнинг дуосидан ҳар қандай кишинг қалби яйраб кетади. Меҳр-оқибатни ҳаёти мазмунига айлантирган мана шундай инсонларнинг борлигига шукр.

Ижтимоий тармоқда эълон қилинган материал асосида

НИЛУФАР тайёрлади.