Қалб туFёни

Узоқ йиллар кўркам ва савлатли, кенг шох-шаббалари ила жазирама иссиқни тўсиб, одамларга соя-салқин улашган, йиллар зарбига, шиддатли шамолу ёмғирларга, изғирин ва бўронларга дош берган азим чинорни бугун кесиб ташлашди. Балки, шундай бўлиши ҳам керакдир... Ахир ҳар бир нарсанинг ибтидоси ва интиҳоси бўлади. Асосийси, ўша чинор дарахтининг умри беҳуда ўтмади, соя-салқини билан одамларга хизмат қилди.

Энг муҳими, маълум вақт ўтиб, кесилган чинор ўрнида янги ниҳоллар ўсиб чиқди. Кекса чинор ўз ўрнини ниҳолларга бўшатиб берди...

Одамларнинг ҳаёти ҳам ҳудди шу тарзда кечади. Улар ҳам чинор каби яқинларини ўз соясида асрашни истайди. Имкон қадар яхшилик қилишга, эзгу мақсадлар сари интилишга, ўзидан яхши ном қолдиришга ҳаракат қилади.

Ҳаётда ҳеч бир инсон камчиликлардан ҳоли бўлмаганидек баъзилар гоҳида ёру-дўстларига, ён-атрофидагиларга меҳр улашишни ёдидан чиқариб қўяди. Унутмайликки, ана шу меҳр деб аталмиш туйғу кўнгилларнинг малҳами, дунёнинг устунидир.

Инсон ҳар нарсага қаноат қилиши мумкин, фақат меҳрсизликка чидамайди. Яқинларнинг меҳрисиз ўтган кун мазмунсиздек туюлади.

Дунё меҳр, ишонч, садоқат, севги ва дўстлик каби туйғуларга тўла бўлса қанчалар яхши-я?! Инсонлар ҳам бир-бирларини ана шу гўзал туйғулар-ла баҳраманд этса. Нигоҳлар меҳрдан шодланса, берилган озгина эътибордан кўнгиллар нурга тўлса?!

Азиз замондош! Келинг,   дунёни меҳрга тўлдирайлик, зеро, қалбларни қувонтиргувчи, бахтиёр қилгувчи меҳр туйғусидир.

Муштарий  АКБАРОВА,

Хонобод шаҳри.