Тарбия

Қачон ота уйимга бормай доимо раҳматли дадам: "Қизим, тезроқ уйингизга боринг.  Қайн-отангиз кексайиб қолган, вақтида овқатини қилиб беринг, хизматини адо этиб, дуосини олинг" дердилар. Мана бир ойдан ошдики, карантин туфайли оилам бағрида, уйдаман. Қайнотамнинг дуоларини олаяпман. Калбим хотиржамлиги,  уйимдаги қут-барака, бир-биримизга бўлган меҳр-оқибат кундан кунга зиёда бўлиб бораётгандай гўё. Дуонинг қудрати, ҳикмати балки шудир.

Яна "Озгина сабрли бўл, сабр барибир яхши-да" дегувчи онамни соғиняпман. Онажонимнинг сабр-тоқатли бўлишим учун қилган панд-насиҳатлари маҳсулини бугун кўряпман. Меҳнатларим, хизматларим миннатга эмас, роҳатга  айланяпти. Мени шундай қилиб тарбиялаганлари учун ота-онамга бошим ерга теккунча қуллуқ қиламан.

Хавотирланманг, онажон!

- Шукр килиб яшанглар, деб таъкидлагувчи, шукрона сўзлигим, онамни соғиниб, куни кеча "бирровгина" йўқлагани бордим. Иссиқхонамдаги баҳор неъматларидан илиндим.

  Онажоним эккан гуллар қийғос очилибди.

-      Бекор уйингдан чиқибсан, ҳамма уйида қолсин, дейишяпти, - дея куйинди онам.  - Вирус балоси йўқолгунича биздан хабар олгани келиб юрма. Уйингдаги ишларни қил. Кўча томонингга гуллар эк, ўтган-кетганнинг баҳри-дили яйрайди.

Бир умр гўзалликка ошно, шайдо онамнинг сўзларидан қувондим. Уйимга келиб, кўчамизга яна гуллар экдим.

... Бугун тонгдан ота уйимдан телефон бўлди,хавотирландим.

Жияним телеграммдан онажонимнинг суратини юборибди. Остига шундай сўзлар ёзилган эди: "Биз тинчмиз, хабар оламан, деб келмагин. Болаларинг билан уйда қолгин".

Мен учун қайғурадиган онажоним борлигидан бошим осмонга етди. Хаёлимдан беихтиёр "Уйимда қоламан, хавотирланманг, онажон!" деган ўй ўтди.

      Ҳамрохон МАМАТҚУЛОВА,

Жалақудуқ туманидаги

30-умумтаълим мактаби ўқитувчиси.

tospace:none'>Булоқбоши тумани

статистика бўлими раҳбари.