Эл кулса қувониб, дард чекса даво

Ахтариб, куну тун парвона бўлар,

Минг хавф-хатар ичра ўзин унутиб, 

Ўзгалар дардининг дармони бўлар.

Касблар ичида бормикан, айтинг,

Бундан шарафлироқ, бундан улуғи?

Улар юракларнинг малҳамларидир,

Улар кўнгилларнинг нури - ёруғи!

Илм ва  сабрдан юксалган қадри,

Гиппократ қасами қалбига пайваст,

Беминнат савобга бурканган бари,   

Бир дам фароғатни, оромни билмас.

Беморга бахш этар ҳаловат, ҳузур,

Улар учун йўқдир ёт ва бегона!

Ёшу кексани бир жигаргўшадек

Парвариш айлагай фидокорона.

Самодан раҳматлар ёғилгай дерлар,

Ким бир ўксик дилни айласа обод.

Худойим, жафокаш шифокорларга

     Энг улуғ дуолар ёрдир умрбод!

Хуршида Ваҳобжон қизи