(45-сон, 2016 й. Кечинма)

Қиш. Она, совуқ қотмадингизми? Деразадан ташқарига қаранг! Оппоқ қор ёғаяпти, худди сизнинг кўнглингиздек оппоқ… Биринчи  қор. Дарахтлар, дарахтлар эса менинг юрагимдек совуқ қотган, ялонғоч. Меҳрингиз керак…

Баҳор. Она, ҳаво салқин, ёмғир севалаяпти. Қаранг, сиздек дардкаш ва сокин осмон дунё азобларига чидай олмай, кўз ёш тўкмоқда. Дарахтлар куртак очмоқда, майсалар бош кўтармоқда. Қушлар ортга қайтмоқдалар. Ана, ана бизнинг жонажон қалдирғоч!    Табиат кундан-кун чирой очмоқда. Сиз, сиз эса…

 Ёз. Онажон, келинг, боғга олиб чиқаман. Қаранг, меҳрибоним,   мевалар пишибди: ўрик, олма… олинг, онажон, енг. Қуёш ҳам сизнинг меҳрингиз каби ўз нурларини таратмоқда…

Куз. Онажон, мен ўқишга кетаяпман. Яхши қолинг!... Онажон,  мен келдим. Қаранг, табиат олтиндек сариқ рангга бурканган. Дарахтлар  барги ҳам тўкилиб бормоқда. Барглар гўё ҳар бир вақтни сарҳисоб қилаётгандек. Онажон,  юринг   ташқарига  чиқамиз! Туринг,   тура   қолинг, онажон…

 Ана, сўнгги барг ҳам инсон жони каби бир зумда ер кўксига жонсиз тўкилди…

Қиш. Онажон, бугун таваллуд кунингиз!... Жойингиз обод, руҳингиз шод бўлсин! Туғилган кунингиз билан!!!

Мадинабону ИБРОҲИМОВА, Шаҳрихон тумани.