Дил изҳори

Аёл - яратганнинг мўъжизасидир. Унда ибо-ҳаё, гўзаллик, фидойилик, матонат ва жасорат мужассам. Ҳаётдаги барча гўзалликлар аёлга бўлган муҳаббат туфайли юзага келади.

Аёлларнинг назокати эркакларга ҳамиша қанот бағишлаб келганлиги рост. Аёл фидойиликни тушунибгина қолмай, ўзини фидо қилишни ҳам билади. Очиғини айтганда, аёлсиз ҳаёт тонги ҳамда оқшоми заиф, кундузи эса ғамгиндир. 

"Аёлни улуғламоқ оилани, Ватанни, ҳаётни улуғламоқ, демакдир!" Дарҳақиқат, аёл дунё бешигини тебратган, олам ва одам деган буюк тушунчаларни ўзида мужассамлаштирган сеҳрли бир қудрат. Аёл жамики инсон учун волида. У алла, вафо, муҳаббат, садоқат, жасорат, бардош ва сўнмас қўшиқдир.

Бугун жамиятимизда опа-сингилларимиз эл-юрт равнақи йўлида самарали меҳнат қилмоқда. Ҳар соҳада аёлнинг - хотин-қизларнинг ўрни баланд, ҳаётимиздаги тинчлик-хотиржамлик, файз-барака, юксалишда уларнинг ҳиссалари катта. Оилада тутган ўринлари беқиёс. Дунёда муқаддас деган номга энг муносиб зот ҳам аёлдир.

Мунис аёлларимизнинг байрами баҳорнинг илк кунларида, табиатнинг уйғониши билан ҳамоҳангликда бўлишида ҳам ўзгача маъно бор, албатта. Атрофга боқинг, ўлкамизга яна баҳор келди. Қувончу шодликларни, байрамларни етаклаб, дилларга сурур бағишлаб, яна баҳор келди,

Баҳорни биринчи бўлиб аёлу деҳқон илғайди. Амал кирди, деб деҳқон даласига ошиқади. Баҳор келди, деб хотин-қизларимиз ер юзини очишга шошадилар. Уларнинг ўзи бир баҳор. Демоқчиманки, баҳор деганда аёлни кўрамиз. Аёл деганда баҳорни ҳис қиламиз. Бу икки тимсол бир-бирини тўлдириб туради.

Гўзаллигу нафосатга, латофату садоқатга аёл қалби макон. Ватанни мўътабар зот - Онага қиёс этганлар. Мўътабар, муқаддас сўзига она деган зотни қўшиб айтсангиз, у мағрур жаранглайди...

Шоир айтганидек:

Бу ёруғ оламда Ватан биттадир,

Биттадир дунёда Она деган ном.

Опа-сингилларимизни байрамлари билан самимий муборакбод этамиз. Маъсума чеҳраларидаги гўзаллик, бахт учқунлари бутун борлиққа дунёга нур улашсин!

Муножатхон

СУЛАЙМОНОВА,

 Шаҳрихон туманидаги

26-умумтаълим мактаби ўқитувчиси.