Қатра

Мен гулларни севдим. Қалбим севги туйғусидан энтикди, гулларнинг гўзаллигидан сармаст бўлдим. Дунё бир зумда мени ширин туйғулар булоғига чўмилтирди. Нурли, умидбахш туйғулар нафақат вужудимни, гўё бутун оламни қамраб олди.

Англаганим, ишонч мени йўқлаб келди. У ўзи билан бир мўъжизани етаклаб келди. Бу мўъжизани ўзимча - "Севинч гуллари" деб атадим.

Севинч гуллари...

Улар шундай ўсаяптики, гўё нозик қалбимга  мустаҳкам қалъа бўлмоқни истайди. Назаримда, бу қалъани ҳеч ким буза олмайди. У шунчалар мустаҳкамки, фисқу-фасод, рашк, изтироб тошлари ҳам унинг биллур юзига дарз етказа олмайди. Унга туҳмат, офат, ёмонликлар ҳам яқинлаша олмайди. Ана шундай гуллар ишқ боғимни яшнатяпти.

Севги гуллари...

Бу гуллардан бошқача бўйлар таралади. Бу гуллардан муҳаббатнинг тотли ҳиди келади. Бу гул бахт сувини симириб, жон олади, кўкаради. Юракдан ранг олади. У шунчалар илоҳийки, унга таъриф беришнинг имкони йўқ.

Кўнгил гуллари...

 Беғубор соғинч ҳавосидан нафас олади бу гуллар. Шу сабаб улар гўзал, ифори ўзгача. Улар ҳеч қачон сўлиб қолмайди. Бандида ўзгаларга озор берувчи тиконлари бўлмайди. Улар вафода, садоқатда тенгсиз бўлади. Осмон кўшкидай оппоқ рангли бу гулларни БАХТ гуллари деб атарман балки...

Махсума РЎЗИБОЕВА,

Муҳаммад ЮСУФ номидаги ижод мактаби ўқувчиси.