Ҳаёт - ибрат мактаби

Меҳр - бу инсоннинг энг самимий ва эзгу хислатидир. Кўнглига яқин бўлган кишиларга нисбатан жўш урадиган бу туйғу инсонийликнинг муайян ва энг покиза кўринишидир.

Олимжон иш юзасидан узоқ сафарга борди. Қайтишида оила аъзоларига совға олишни унутмади. У уйига остона хатлаб кириб келдию, йўлига кўз тикиб ўтирган онажониси билан қучоқ очиб кўришди. Бир зумда атрофини болалари "дадажон"лаб ўраб олишди. Улар билан суҳбатлашаркан, бирма-бир барчасининг совғаларини улашмоқчи бўлди. Биринчи бўлиб, ҳадяни онасининг қўлига     тутди.

- Болам, совғани, аввало, отангизга беринг. Ҳали замон кўчадан қайтади, - онанинг гапи билан Олимжон совға  тарқатишни дадасининг келишига қолдирди.

Кечга томон отаси қайтгач, ҳол-аҳвол сўрашдилар. Сафар таассуротлари ҳақида бироз суҳбатлашдилар. Сўнгра Олимжон отасига аталган ҳадяни узатди. Отаси ўғлини узоқ дуо қилди. Кейин:

- Ўғлим, ўзинг саломат бўлсанг, бизга шу кифоя. Бундай оворагарчиликнинг ҳожати йўқ эди. Майли, илинибсан, аммо совғани аввал онангга бер. Уларни рози қил, - деди.

Олимжон уларнинг иккисига совғани баравар узатди. Ҳовлида шодон кулги кўтарилди. Меҳр ҳамиша инсонларни бир-бирига яқинлаштиради. Уларни оқибат ришталари билан боғлайди. Ота-оналардан ҳам, фарзандлардан ҳам меҳр кўтарилмасин.

Одинахон СОЛИЕВА,

"Оила" илмий-амалий тадқиқот маркази Пахтаобод туман бўлими раҳбари.