Яшнаб кетар чексиз фалак, наврўзи олам билан,

Ясанишиб боғлар ҳалак, наврўзи олам билан.

Бодом кийиб гулдан либос, маст айлагай ифори,

Табиатни буркар алак, наврўзи олам билан.

Ҳар дардга мос шифо бўлиб, момолар дуосидан,

Дошқозонда сумалак, наврўзи олам билан.

Ўз орзусин хатга ёзиб, боғлашиб қанотига,

Болалар учирар варрак, наврўзи олам билан.

Турфа хил гуллардан тўшаб, қир - адирга пояндоз,

Ерга само сочар безак, наврўзи олам билан.

Лолақизғалдоққа боқинг, ҳаёдан олвон юзи,

Қизларимиз яйрар бешак, наврўзи олам билан.

Яратмоқлик илинжида сепилади дону - дунлар,

Ишга тушиб кетмон - курак, наврўзи олам билан.

Бош кўтариб чучмомалар, майсалар солиб тўшак,

Кўкларга бўй чўзар терак, наврўзи олам билан.

Шукуҳию шуурини шеър қиладир шоирлар,

Атроф гўзал, борлиқ бўлак, наврўзи олам билан.

Келинчакни эслатадир, ёшариб бу табиат,

Ҳаяжонда жўшар юрак, наврўзи олам билан.

Саҳий офтоб нури ила, қут - барокат ёғади,

Устимизга челак - челак, наврўзи олам билан.

Баҳодир ҳам қаламини қўлдан қўймас бир лаҳза,

Дафтарига шеъри безак, наврўзи олам билан.

Баҳодир АНДИЖОНИЙ