Хотира муқаддас, хотира мангу,

Қалбдан ҳеч ўчмагай унинг чироғи.

Не-не буюк зотлар, келиб кетдилар,

Бугун ўртамоқда улар фироғи.

Эрк дея, эркинлик кўрмади Чўлпон,

Озодлик деб ўтди Фитрат дунёдан.

Биз учун абадий хотира қолди,

Қўзғалончи бобом, Дукчи Эшондан.

Инсон  улуғ зотдир, кўҳна заминда,

Fаниматдир ўтган ҳар бир кунимиз.

Аждодлар биз учун хотира бўлса,

Бизлар хотирамиз, фарзандлар учун.

То тирик эканмиз, меҳр улашиб,

Яқинлар ҳолидан хабар олайлик.

Онани зор қилмай йўлларимизга,

Кўнглини овлайлик, кўнгил сўрайлик.

Хотира абадий, хотира мангу,

Хотира муқаддас, хотира азиз.

Хотира кўнгилга беради таскин,

Хотира юпанчдир, хотира соғинч.

Назирахон ДАДАБОЕВА