Фурқат лирикасининг энг характерли хусусиятларидан бири Ватан ишқи ва соғинчи мавзусига кўп бор мурожаат этилганидир. Фурқат ўз Ватанини, халқини чексиз муҳаббат билан севар, унинг истиқболи, бахт-саодатини ўйлаб қайғурарди. У узоқ муддат мусофирликда яшаган вақтида ҳам ўз элу юртини унутмаган.

    Шоирга она Ватани бағрида яйраб яшаб, ўзининг сермазмун ижоди билан халқига хизмат қилиш бахти насиб этмади. Ўша даврнинг ҳоким гуруҳлари фитна ва иғволарни кўпайтириб, туҳмат тошлари отиб, шоирни ўз Ватанидан чиқиб кетишга, ўзга юртда ғурбат чекиб яшашга мажбур этди. Хитой тупроғи унинг учун азиз бўлиб қолган бўлса-да, ўз Ватанига бўлган соғинч қалбини ўртар, унинг фироқида ёниб, ғазаллар битарди. "Адашганман", "Бир қамар сиймони кўрдим" каби ғазаллари шулар жумласидандир. Айниқса, мухаммас шаклида ёзилган "Адашганман" шеъри шоирнинг ички кечинмаларини яққол ифодалайди:

Манам шўрида булбул бўстонида адашганман,

Юзи гул, қомати сарви равонида адашганман.

Дилим ҳажри-ла қондир дилистонида адашганман,

Fариби куйи ғурбат хонумондин адашганман...

Бориб кимга ғариблик бирла арзи эҳтиёж айлай,

На суд андинки шарҳи достоним юз қулоч айлай.

Бошимга тушди ғурбат офтоби на илож айлай,

Фалакнинг гардиши соябонимдинадашганман.

Фурқатнинг бундай шеърлари ўқувчи қалбини ҳаяжонга солади. Уни ўқиган ҳар бир инсон қалбида она Ватанига бўлган меҳри янада ортади.  Фурқат ижоди, шеърияти биз ёшларни киндик қонимиз тўкилган муқаддас тупроқни асраб-авайлашга, унга садоқатли бўлишга ундайди.

 Ҳаётхон АБДУЖАЛИЛОВА,

АДУ талабаси.