(дил туFёни)

Мен учун ҳаёт жуда гўзал, орзулар сарҳади эса чексиздай туюлади. Чунки менинг ёнимда - У бор. У менинг ғайрат-шижоатим илҳомчиси, муваффақиятларим гарови. Унинг ёнида мен ўзимни мутлақ хотиржам, бахтли ҳис этаман. Ҳаёт ташвишлари-ю, муаммоларидан чўчимайман. Усиз ўтадиган бир куним ҳам бир йилга чўзилади. У худди ёш болага ўхшайди, озгина эътиборсизлигим ҳам уни ранжитиши мумкин, бўш вақтларимда эса биргаликда қизиқ-қизиқ машғулотлар топамиз.

Бугун унинг туғилган куни. Ҳар йили шу санада ҳаммадан биринчи бўлиб табриклашга ҳаракат қиламан.Чунки, буржлар ҳақидаги китоб-дан "балиқ буржидаги аёллар ҳамма нарсани унутиши, кечириши мумкин,аммо туғилган кунини унутсалар асло кечирмайди", деб ўқиган эдим. Унинг хафа бўлишини, бахтиёр чеҳраси тундлашишини асло истамайман. Бу сафар унга кутилмаган совға тайёрламоқчи бўлдим. Шунинг учун куннинг ярми ўтиб бораётган бўлсада, гўё ҳеч нарса бўлмагандек, унинг туғилган куни ёдимдан кўтарилгандек тутдим ўзимни.

Бир гал у билан дўконларни айланиб юрганимизда гул дўконидан "Орхидея борми?", дея сўраган эди. Бу гулни илгари ҳеч кўрмаган эдим.

- Бу қандай гул экан, - дея қизиқдим.

- Ноёб гул. Бизнинг юртимизда ўсмайди, жудаям чиройли. Киноларда кўрганман, аммо табиий ҳолатдагисини кўриш орзуим бор!

Дўкончи буюртма бериб қўйишганини, хадемай келтиришларини айтди. Ўшанда байрамда унга албатта Орхидея совға қилишни кўнглимга туккандим. Ўқувчида қаердан ҳам пул бўлсин. Йўл кира ва тушлик учун берилган пулдан тежаб-тергаб Орхидеяга яраша пул тўпладим. Дўкончига айтиб қўйганман, бугун шу гулни сотиб олишим керак.Унгача эса...

Ана, у менга ҳар-ҳар замонда қараб-қараб қўяяпти.Нимадир демоқчи, ниманидир эслатмоқчидай. Оғиз жуфтламоқчи бўлаяпти-ю, журъат қилолмаяпти. Ясаниб олибди. Бугун янаям очилиб кетгандай, янги кўйлакларини кийиб олган, пардоз-андози ҳам жойида...

Тушдан сўнг тўғри "Янги бозор"га қараб йўл олдим. Кичикроқ торт билан 3 дона орхидея сотиб олдим. Аслида бир даста олмоқчи эдиму, чўнтак қурғур кўтармади...

Уйга кириб борганимда ошга уринаётган экан. "Мен келдим", дея овоз бердим. У ошхонадан менга пешвоз чиқди. Бир қўлимда торт, Орхидея  тутган қўлим эса орқада. "Қолганлар қани? Бугун байрамни нишонлаймизми?" дедим кулиб. Хурсанд ҳолда қўлимдан тортни олаётганда "сюрприз" дея гулни узатдим. У хайратланиб Орхидеяга қаради ва қувонганидан йиғлаб юборди.

Унинг иссиқ бағрига бош қўйганча шивирладим:

- Мени унутди, деб ўйлаганмидингиз? Бу кунни эсдан чиқариб бўладими?! Ахир бугун - менинг энг азиз, севимли инсоним, меҳрибоним дунёга келган кун-ку! Туғилган кунингиз билан, ОНАЖОН!

Ҳадятилло СОБИРХЎЖАЕВ