Дил туFёни

Илк бор сизни биринчи қор ёққанида учратгандим...

   Бош кийимсиз, соябонсиз, паға-паға ёғаётган қор қўйнида жунжикибгина кетаётгандим. Ёнимдан ўтиб кетаётиб, раҳмингиз келди шекилли: "Шундай чиройли қиз совқотиб қолибди-я?" дедингиз кулимсираб.

Мен ҳам жаҳлим чиққанини билдирмаслик учун жилмайишга ҳаракат қилдим. Сиз беш-олти қадам юргач, шартта бурилиб йўлимга туриб олдингиз. Ҳеч қандай сўз демай бошим узра соябонингизни тутдингиз.

  - Вой, раҳмат! -деб юбордим мен беихтиёр. - Бу Сизга айтган илк сўзларим эди.

- Қорда юриш қандай яхши , - дедим.

Шунда менга бир оз термулиб турдингиз-да, киприкларимгача қор парчалари қўниб олганини кўрдингиз.

- Мен каби қор парчалари ҳам Сизни ёқтириб қолибди-ку қаранг, киприкларингизгача ёпишиб олибди! - дедингиз кўзларимга тикилиб.

- Сиз ҳамма билан шунақа танишасизми? - Уялиб кетганимдан топган гапим шу бўлди.

- Қанақа танишарканман? - дедингиз ўзингизни билмаганга олиб.

Мен эса бирор сўз айтишга ожиз эдим.

- Ростдан ҳам менга ёқиб қолдингиз. Шунинг учун дангалини айтдиму қўйдим!-дедингиз кутилмаганда ҳайратимни янада ошириб.

- Дуч келган қиз билан танишиб, дил изҳори қилиб кетаверасизми? - дедим ажабланганимни сездириб.

Сиз жавоб бериш ўрнига менга шундай тикилдингизки, нигоҳларингиздан ёғилган самимий туйғудан кўзларим қамашди.

Сиз яна менга "Шаҳло кўзларим асир этганини" айтдингиз қулоқларингизгача қизариб.

Иккимиз анчагача жим кетдик. Ниҳоят ўртамиздаги сукунатни Сиз буздингиз.

- Умримда биринчи марта Сизга, биринчи қор ёққан куни севги изҳор этяпман, ишонинг.

Сиз бу сўзларни шунчалар қийналиб айтардингиз-ки, беихтиёр раҳмим келиб кетди.

…Биз узоқ яёв юрдик. Шундан сўнг хайрлашдик. Чунки бу пайтда уйимиз ёнига етиб қолгандик.

- Мана бизнинг уйимиз, -дедим мен.

Хайрлашмоқчи бўлиб турганимизда йўлагимизнинг эшиги очилиб, кутилмаганда ойим чиқиб қолди:

  "Вой, ойим!" деб юбордим. Иккимизнинг ҳам сўзларимиз чала қолди. Сиз уялганингиздан ортингизга қараб тез-тез юриб кетдингиз. На бир-биримизнинг исмимизни, на телефон рақамимизни сўрамай кетавердик. Эртасига эса ҳарбий хизматчи бўлган отамни бошқа вилоятга ишга тайинлашди. Бир-икки кун ичида кўчиб кетдик. Ана шу икки кун ичида сизнинг келишингизни интизор бўлиб кутдим.

... Юрагимнинг бир парчаси эса Андижонда қолди. Шундай буён Сиздан бирор хабар келишини кутиб яшайман. Ҳар сафар биринчи қор ёққанида деразага термулиб, ширин хаёлларга бериламан. Гўёки Сиз бир кун мени топиб келасиз-у биринчи қор билан табриклайсиз... Ана шу умид менга куч бағишлайди.

ГУЛИРАЪНО