Юрагимга кафтимни босдим,

Кўксим ёнди, ошди ҳарорат.

Кафтимдаги митти чизиқлар,

Тақдиримни қилди башорат.

Шу сўқмоқдан юриб борардим,

Ҳамроҳим шеър, соябоним сўз.

Кўнглимдаги бор-бисотимни,

Қилгим келди дунёга кўз-кўз.

Самодаги барча ҳарорат,

Сингиб кетди меҳр бу танга.

Қўлларимдан тутиб туйғулар,

Бошлаб борди мени Ватанга.

Ўша кундан кўксимда олов,

Ва муҳаббат ёнимда сирдош.

Ватан десам юрагим ёниб,

Кўзларимда порлайди қуёш.

Нурхон ТУРFУНБОЕВА, АДУ талабаси.