Ибратли оилаларимиз

Мустақиллик байрамининг ўттиз бир йиллик тўйи арафасида мамлакатимизда тинчлик-тотувлик ҳукм сурмоқда. Одамларнинг кайфияти чоғ, қалбларида кўтаринкилик шукуҳи жўш урмоқда. Юртбошимиз ташаббуси билан мамлакатимизда «Инсон қадри учун» деган эзгу ғоя асосида кенг кўламли ислоҳотлар олиб борилмоқда.

Ана шундай улуғвор ишлар олиб борилаётган бир пайтда яқинда Қорақолпоғистон Республикасида бўлиб ўтган нохуш воқелар бутун халқимизни ташвишга солди. Юртимиз тинчлиги, равнақини кўра олмаётган бир гуруҳ ғаламислар томонидан уюштирилган ғалаёнлар айниқса, Қорақолпоқ халқи вакиллари томонидан жиддий қораланди.

-      Очиғи, бўлиб ўтган нохуш воқеаларни тасаввуримга сиғдира олмаяпман, - дейди Андижон давлат тиббиёт институтининг доценти, тиббиёт фанлари номзоди, таниқли кардиолог Бахтияр Даулетбаев. - қардош қорақолпоқ ва ўзбек халқи ўртасида низо келтириб чиқаришга уринган кимсаларнинг ниятлари қора. Улар унутмасинки, ҳеч қачон бу икки миллатни бир-биридан ажратиб бўлмайди. Ўзбек ва қорақолпоқ бир дарёнинг икки ирмоғидир.

Дарҳақиқат, икки халқ вакилларининг аҳил-иноқлиги, ҳеч қачон бир-биридан ажралмаслигини, ҳамиша бир-бирига елкадош бўлиб яшашларини қаҳрамонимиз Бахтияр Даулетбаев оиласи мисолида ҳам яққол кўришимиз мумкин.

Шифокор Бахтияр Даулетбаев асли қорақолпоқ миллати вакили. Унинг оиласи шифокорлар оиласи ҳисобланади. Турмуш ўртоғи Светлана Ильясова ҳам қарийб ўттиз йилдан буён Андижон вилояти болалар кўп тармоқли тиббиёт марказида фолият олиб боради, олий тоифали шифокор-аллергиолог. Ушбу шифокорлар оиласини нафақат вилоятимиз, ҳатто қўшни Фарғона ва Наманган вилоятларида ҳам кўпчилик яхши билишади. Чунки улар фаолиятлари давомида   Фарғона водийсидаги кўплаб болаларга сиҳат-саломатлик улашиб келмоқда.

Ўз касбининг етук ва маҳоратли мутахассиси Светлана Ильясова 1988 йилда Қорақалпоғистон Республикасининг Чинбой туманидан Андижон давлат тиббиёт институтига ўқишга келади. Институтнинг педиатрия факультетига ўқишга киради. Талабалик йилларида юртдоши, Қорақалпоғистоннинг Қўнғирот шаҳридан ўқишга келиб, АДТИ даволаш факультетининг юқори курсида таълим олаётган Бахтияр Даулетбаев билан дўстлашади. Қорақалпоғистонлик талабалар талабалик қийинчиликларини енгиб ўтишда бир-бирларига кўмакдош бўлишди. Ҳар иккиси ҳам институтни "қизил диплом" билан тамомлашди.

Ўқиш давомида яқин дўстга айланган бу икки ёшнинг муносабатлари кейинчали севги-муҳаббат ришталари билан мустаҳкамланди, оила қурадилар. Шу шу улар Андижонда қолиб, палак отди. Туғилиб ўсган юртларидан олисда бўлсалар-да, меҳнат фаолиятларида юксак натижаларга эришдилар, баҳтиёр ҳаёт кечирдилар. Фарзандларини тарбиялаб, юртга хизмат қиладиган инсонлар қилиб вояга етказдилар.

-      Каттамиз қиз, кичигимиз ўғил, - дейди фарзандлари камолидан қувонган Светлана Ильясова. - қизим Наргизахон бизнинг йўлимизни тутиб, шифокор бўлди. Ўғлимиз Шерзодбек эса Андижон машинасозлик институтида таҳсил олмоқда. Дадаси уларга ҳар жиҳатдан намуна.

Йиллар давомида Бахтияр Даулетбаев ва Светлана Ильясовалар касбиниг моҳир устаси, фидойиси, қолаверса, ўзларининг қатор инсоний фазилатлари билан нафақат ҳамкасблари, балки дўстлари, қўни-қўшни, маҳалла-кўй орасида ҳам катта ҳурмат-эътибор қозона олдилар.

-      Ҳаётим давомида қандай унутилмас, ажойиб кунларни бошимдан ўтказган, қандай ютуқларга эришган бўлсам, бунда албатта, турмуш ўртоғимнинг хизматлари катта,- дейди Бахтияр Даулетбаев. - Оиламиздаги тинчлик-тотувлик, фарзандларимиз камолидан келиб чиқиб айтадиган бўлсам, хаётимиздан розимиз. Ўзбекистондай жаннатмоннанд юртда, хусусан, гўзал Андижонда  яшаётганлигимиздан жуда ҳам хурсандмиз.

Бахтияр Даулетбаев АДТИ профессори, таниқли шифокор Сайфиддин Турсуновни ўзининг энг яқин устози деб билади. Унинг мураббийлигида кордиология соҳасининг сир-асрорларини пухта ўрганди, номзодлик диссертациясини муваффақиятли ҳимоя қилди, тиббиёт фанлари номзоди илмий унвонини олди.

Гўзал оилавий муҳит қарор топган, аҳиллик, тотувлик асосида қурилган бу оилага кўплар ҳавас қилади. Чунки бу оила чинакам бахт қўрғонига айланган. Уларни ҳеч қачон, ҳеч ким ўзга миллат вакилисан, деб камситмаган, ўзбеклар билан бир оиланинг  бўлиб аҳилликда яшаб келмоқда. Ўзбекнинг қорақалпоғи, қорақалпоқнинг ўзбегига айланган бу оиланиг бахтига асло кўз тегмасин. Юртимиз тинч, осмонимиз ҳамиша мусаффо бўлсин.

Сафарали АБДУРАҲИМОВ