Аллоҳ таоло бандаларини илм олишга ва бу орқали Роббисини танишга буюради. Агар инсон Қуръон оятларининг маъно-мазмунини, оятларнинг ўзаро мутаносиблигини ёки бунинг акси эканлигини англамаса, у ҳолда бу инсон Аллоҳ таолонинг муродига ўзи сезмаган ҳолида ноқислик етказган ҳисобланади.

Ҳозир биз ўрганаётган "Вақф" илми бундай хатоларнинг олдини олишда асосий восита илми ҳисобланади. Бу борада Абу Амр Усмон ибн Саид Ад-Доний ўзининг "Ал-Муктафий" китобида қуйидаги ҳадисни келтиради:

Убай ибн Каъб розияллоҳу анҳу ривоят қилади: "Биз Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васалламнинг олдиларига бордик. Шунда Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам: "Ёнимдаги фаришта (яъни Жаброил алайҳиссалом) менга қарата, Қуръонни ўқинг! дея, етти ҳарфга етгунича санади. Сўнгра, тоинки "азоб"  борасидаги оят "Раҳмат" ояти ила ёки "Раҳмат" ояти "Азоб" ояти ила якунланмас экан буларнинг барчаси "Шофеъ" ва "Кифоя" қилувчидир деди" - дея марҳамат қилди.

Аллома Абу Амир Усмон ибн Саид Ад-Доний келтирган ушбу ҳадисни шарҳлаб, қуйидагиларни келтиради:

"Бу ҳадис Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васалламнинг Жаброил алайҳиссаломдан етказган мукаммал таълимидир. Чунки ҳадиснинг зоҳири жаҳаннам ва азобнинг зикри келган оятида тўхталиб, сўнгидан (келган) жаннат ва савоб зикри келган ояти каримадан ажратилиши ва шунингдек, жаннат ва савобнинг зикри келган оятда тўхталиб, ортидан жаҳаннам ва уқубатнинг зикри келган оят келадиган бўлса, уларнинг оралари ажратилиши лозим эканлигига далолат қилади", - деди.

Ислом УМУРЗАҚОВ,

Тошкент ислом институти талабаси.