(41- сон, 2016й.)

Аллоҳ таоло аёл зотини ардоқли ва мукаррам, эркакларни эса жуфти ҳалол, оила чироғи ва посбони қилиб яратди. Аёлга яна бир буюк неъмат бердики, у инсоният наслини давом эттиради. Аёлга оналик бахти берилди, унинг зиммасига миллат тарбиячиси бўлишдек масъулият юкланди.

Муқаддас Ислом дини бандалари бўлмиш эр ва аёлни жуфт бўлиб яшашга чақиради. Бу жуфтлик орқали оила деб аталмиш муқаддас гўша шаклланади. Инсон ҳаётининг мазмун-моҳияти, унинг орзу ва умидлари, бахти, камоли айнан улуғ оила қўрғони билан бевосита боғлиқдир. Шу ўринда мамлакатимизнинг биринчи Президенти Ислом Каримовнинг     қуйидаги сўзларини эсламоқ жоиз: "Бу ёруғ оламда ҳаёт бор экан, оила бор. Оила бор экан, фарзанд деб аталмиш бебаҳо неъмат бор. Фарзанд бор экан, одамзод ҳамиша эзгу орзу ва интилишлар билан яшайди".

Оила деган муқаддас даргоҳни барпо этишда, аввало, жуфтнинг насли, насабига эътибор берилади. Ота-она тарбиясини олган, ҳалол-поклик, ор-номус деган улуғ тушунчаларни дилдан англаган, юксак одоб-аҳлоқли йигит ва қиз ўртасида никоҳ орқали бунёд бўладиган оила шубҳасиз, гўзал ва кўпларга ибрат бўла олади.

Миллат давомчилари бўлган фарзандларнинг бахт-саодати, келажаги шу оила мактабига, оиладаги тутимлар, муҳит ва тарбияга бевосита боғлиқдир. Оиланинг соҳибу соҳибалари бир-бирларига меҳр-муҳаббатли, хушмуомала бўлишлари, ўзаро муносабатда самимийликка, хушҳулқлиликка эътибор беришлари, фарзандлар олдида камтарона, сўзларни танлаб, энг чиройлисини эъзоз-эҳтиром билан сўзламоқликлари жуда муҳимдир.

Истиқлолнинг дастлабки йилларидаёқ мамлакатимизда оилаларнинг фаровонлигига, мустаҳкамлигига, оиладаги соғлом маънавий муҳит барқарорлигига алоҳида эътибор қаратилди. Бош Қомусимизнинг XIV боб, 63- моддасида ҳам оиланинг муқаддаслиги, жамиятдаги ўрни ниҳоятда катта эканлиги эътироф этилиб, "Оила жамиятнинг асосий бўғинидир ҳамда жамият ва давлат муҳофазасида бўлиш ҳуқуқига эга. Никоҳ томонларнинг ихтиёрий розилиги ва тенг ҳуқуқлигига асосланади" дея унинг ҳуқуқий мақоми белгилаб қўйилган.

Айни кунда оилалар давлатимиз томонидан ҳар томонлама қўллаб-қувватланмоқда. Зотан, жамиятда имон-эътиқод, одоб-аҳлоқ муҳитининг шаклланиши ва ривожига энг кўп таъсир этадиган ижтимоий омил  бу - оила эканлиги барчамизга яхши аён. Бу даргоҳ юқорида таъкидланганидек, авлодлар давомийлигини таъминловчи, етук ва баркамол, юксак салоҳиятли фарзандларни тарбияловчи муқаддас маскандир.

Алломалардан бири Абулбарот Қодирий тарбия таъсир қиладиган фарзандларини уч тоифага бўлади:

Биринчиси - ҳануз оқ-қорани танимаган бола. Унинг табиати ёмонлик ғубори билан булғанмаган, юраги эса ботил ишлар зулмати билан тўсилмаган бўлади. Бундай болага насиҳат тез таъсир қилади. Бундай болани тўғри йўлга осонлик билан солиш мумкин.

Иккинчиси - оқ билан қорани ажратадиган бўлиб қолган бола. Улардан баъзилари ўз нафсининг ғалабаси билан яхшилик томонга бурила олмай юрган бўлади. У қилаётган ишининг ёмонлигини билади. Нуқсонларни эътироф этади. Бундай одамни тарбиялаш биринчисига нисбатан қийинроқ, аммо уни доимий назорат қилиб, унга насиҳатлар ва тарбия бериб борилса, албатта, яхши йўлга киради.

Учинчиси - оилада ботил хаёл ва фосид фикрлар билан улғайган бола. У умр бўйи ноҳақ ишларни ҳақ деб билиб келган ва шунга астойдил эътиқод қўйган бўлади. Ёмонлик қилса ҳам уни ўзича яхшилик деб ўйлайди. Бундай кишини тарбия қилиш жуда оғир. Унинг тарбиясига киришиш - тирноқ билан қудуқ қазиш ёки қизиб, чўққа айланган темирни қўлда ушлаш билан баробардир.

Юртимизнинг ҳар бир гўшасида фарзандларини муҳаббат, оқиллик, одоб-аҳлоқ меъёрлари асосида тарбиялаб, уларни илм, касб-ҳунар либосига буркаб улғайтирувчи оилалар сафи ортаверсин. Оилалардаги гўзал тарбия ва удумлар  бардавом бўлсин.

Саодатхон РАСУЛОВА,

Ўзбекистон Мусулмонлари идораси Андижон вилоят вакиллигининг хотин-қизлар ишлари бўйича маслаҳатчиси.