(11- сон)

Бундан анча йиллар бурун  йигит аскарликдан     қайтганидан сўнг уни уйлантириш тараддудига тушириларди. Эътиборхон хола ҳам кенжатойининг бошини иккита қилмоқчи бўлиб кўз остига олиб қўйган қизларнинг хонадонларига совчиликка борарди. Ўғилнинг хаёли эса бошқада эди.

Ҳарбий хизматни Украинада ўтаётган Бахтиёржон бир гал оқ сариқдан келган, мовий кўзли қиз билан учрашиб, гаплашиб қолди. Биринчи учрашувдаёқ қизнинг самимийлиги аскар йигитнинг кўнглини ром этади. Вақтлар ўтиб, уларнинг муносабатлари севги риштаси билан боғланди. Хизматдан қайтгандан сўнг ҳам  қизни хаёлидан чиқара олмасди.

 Онаси келин қидираётган вақтда катта акаси ва келинаясига бу ҳақда гапиради. Буни эшитган онаси "бир камим ўрис келин олиш қолувди" дея ўғлини уришди. Бироқ ўғли сўзида катъий туриб олади. Катта акаси билан  Бахтиёржон келинчакка ўзбекона саруполарни олишиб, Украинага йўл олишади. У ерда катта тўй-томоша қилинганидан кейин янги келин-куёвлар она қишлоғига келишади. Қўни-қўшнилар украин келинни кўргани  чиқишади. Эгнига атлас кўйлак, бошига оқпар дўппи кийган келинчакка ўзбек миллий кийимлари жуда ярашиб турарди.

Орадан неча-неча йиллар ўтди. Олтинкўл қишлоғининг Катта Оқтепа маҳалласида истиқомат қилувчи Аслоновлар оиласи маҳалланинг энг ибратли оилаларидан бирига айланди.

-Ўзбекистондай жаннатмакон юртда яшаётганимга ҳам 28 йил бўлди, - дейди биз билан суҳбатда Светлана Аслонова (одамлар уни Цветахон деб чақиришади).  - Сахийқалб, меҳрибон одамлар ичида яшаб, ўзбекона урф-одатларни, ўзбек тилини ўргандим.

Суҳбатимиз давомида у янги келин бўлиб тушган пайтларини хотирлаб шундай деди:

- Янги келинлик пайтларимда кўпчиликка фикримни имо-ишоралар билан тушунтирардим. Ҳар куни раҳматли қайнонам иккаламиз уйда қоламиз. Мен ўзбекчани билмайман, қайнонам эса русчани тушунмайди. У кишига бирор нарсани тушунтирмоқчи бўлсам имо-ишоралар қилардим. "Мама, печкадаги чойнакни кўрсатиб, вақ-вақ қиляпти" - дер эдим. Қайнонам ҳам кенг феълли аёл эди. Қайнонам ва овсинларимдан ўзбекча гаплашишни ўргана бошладим. Қайнонамнинг ёнига кириб, тандирда нон ёпишдан тортиб, сигир соғишу томорқада кетмон чопишни ҳам ўргандим. Инсон астойдил ҳаракат қилса, унинг қўлидан келмайдиган иш йўқ экан. Энг муҳими, оиладаги бор-йўқликка кўникиб, сабр-тоқат қилсангиз, ҳамма нарсага эришар экансиз.

 Украиналик келин катта эшикда қолиб, кексайиб қолган қайнота ва қайнонасининг хизматини қилди, уларнинг дуосини олди. Шу билан бирга, катта ўғли Рустамжон туғулгунга қадар Олтинкўл трикотаж фабрикасида тикувчи бўлиб ишлади. Кейин бирин-кетин Севарахон, Самидахон  қизлари дунёга келди. У яшаган хонадон катта эшик эмасми, келди-кетди кўп бўлади. Юмушлар ҳам шунга яраша. Цветахон елиб югуриб хонадонга келганларнинг кўнглини олишнинг пайида бўлди.

Бири-бирини қувлаб йиллар ҳам ўтди. Бу орада қайнота ва қайнонаси ҳам ёруғ дунёни тарк этишди. Бугун Светлана уларнинг ҳаққига қуръон тиловат қилади. Турмуш ўртоғи билан болаларни ҳам улғайтириб, элга қўшишди. Украин қизи Цветанинг исмини айтиб чақирмаса, уни билмаган киши ўзбек аёли деб ўйлаши аниқ. Ўзбеклар билан қуда-анда бўлган, қудалариникига борса ҳам  саватга патир ва сомса ёпиб олади.

- Аёл киши келин бўлиб тушган жойга меҳр бериши керак, - дейди Светлана Аслонова. - Ўзбекистон  менинг уйим, мен узоқ украина ўлкасидан келиб бахтимни шу ерда топдим, бола-чақалик бўлдим, одамлар орасида ҳурмат-эътибор топдим. Ўзбекистондай жаннатмакон диёрда бахтли ҳаёт кечираётганимга шукрона келтираман. Мана шундай юртимизга, тинчлигимизга, одамларнинг ахил-иноқлигига асло кўз тегмасин.

Гулноз АБДУЛЛАЕВА

Суратда: С.Аслонова.