(10- сон) кечинма

Тун, инсонларга нималарнидир эслаш, хатти-ҳаракатлари, гап-сўзларини мушоҳада қилиш  учун берилаётган имкониятга ўхшайсан. Кўз-ёшларни яшириш учун борлиқни қора либосга буркагансан. Менинг наздимда гўё иқрору таъзарруларга маконсан.

Инсон зоти борки, унинг қалб тубида яшириб келаётган, ҳеч ким билмайдиган сирлари бор. Ана шу сирлардан фақат ва фақат сен хабардорсан. Лекин сендан шуни ўтиниб сўрардимки, инсонлар қалбини сенга очганларида, меҳрибончилик қилиб, қаро рангингни уларга юқтириб қўйма. Зотан, инсоннинг қалби қора бўлса, ҳаётда фақат қаро йўлдан юришга мажбур бўлиб,  эзгу ва хайрли ишлардан йироқ бўлади. У чин маънода яхши инсон бўла олмайди.

Тун, сендан илтимос, инсонларнинг қалби қаро бўлишига йўл қўймагин.

Матлуба МЎМИНОВА.