Азал-азалдан жамият ва диний таълимотларда оила муқаддас саналиб, оилавий муносабатларга алоҳида эътибор қаратилган. Оила қуриш исломдан аввал ҳам бўлган, лекин оилада эр ва хотиннинг ҳуқуқ ва масъулиятларини том маънода ислом дини кўрсатиб берди.

Ислом дини таълимотларига кўра, оила Яратганнинг розилигини топиш жаноб Пайғамбаримиз (с.а.в.) ахлоқлари, исломий одоб билан зийнатланиш ва пок йўл билан инсоният наслини давом эттириш мақсадида қурилади. Шунинг учун динимиз оилани никоҳ асосида қуришга алоҳида аҳамият беради ва никоҳни инсоний алоқаларнинг энг муҳими сифатида юксак қадрлайди. Зеро, оила - катта жамиятнинг кичик бир бўлаги ҳисобланади. Жамият ёмонлик ва бузғунчиликнинг барча турларидан холи, тинч ва обод бўлиши, аввало ушбу кичик жамиятнинг тинчлигига боғлиқ.

Оиладаги тинчлик-хотиржамликни ва саодатни таъминлаш оиладаги ҳар бир шахс ўз масъулиятини ҳис қилиш ва бажариши билан барқарор бўлади. Бундай масъулиятни эса эр ва хотин ўртасини боғлаб турувчи муқаддас никоҳгина мустаҳкамлаши ҳамда жорий қилиши мумкин.

Исломда оила қуришга эркак ва аёл бирдек тарғиб қилинган, оила қурмасдан таркидунёчилик йўлини тутиш қораланиб, никоҳ ибодат даражасига кўтарилган. Ҳадиси шарифларда уйланиш, оилали бўлиш - ибодат, тақво ва Аллоҳдан қўрқиш маъноларига зид эмаслиги кўп бора баён этилган.

Ҳазрати Пайғамбаримиз (с.а.в.) никоҳланиш фақат ўзларининг суннати эмас, балки ўтган барча пайғамбарларнинг ҳам суннатлари эканини айтганлар. Абу Аюб (р.а.)дан ривоят қилинади: "Набий (с.а.в.): "Тўрт нарса   пайғамбарларнинг суннатларидан - "Ҳаё, хушбўйланиш, мисвок ва никоҳ" дедилар" (Имом Термизий ривояти).

Мўътабар фиқҳий манбаларидан бўлган "Дуррул Мухтор" китобининг "Никоҳ" фаслида зикр этилганидек, "Одамзотга никоҳ ва иймондан бошқа, ҳатто жаннатда ҳам давом этадиган ибодат йўқ. Оила шундай саодатбахш бир боғки, у ҳатто жаннатда ҳам давом этади. Ҳар қандай шартнома маълум муддатдан сўнг ўз кучини йўқотади, аммо бир-бирларидан рози бўлган умр йўлдошларнинг биргаликдаги ҳаёти ўлим билан тугамайди".

Шу боис, мамлакатимизда оилаларнинг маънавий камолоти, моддий фаровонлиги, фарзандлар бахт-саодати, уларнинг келажаги учун кўп хайрли ишлар амалга оширилмоқда.

Ўз навбатида биз ҳам Ҳазрати Пайғамбаримиз Расули Акрам (с.а.в.)нинг: "Яхшилик қилишни меҳр-шафқат ва меҳрибонликни оилангдан бошла" деган Ҳадиси шарифларига мувофиқ, оилани мустаҳкамлаш учун зарур бўлган барча эзгу ва савобли ишларни қилишимиз лозим. Бунда, аввало, эр-хотин, қолаверса, қайнона-қайнота ҳамда уларнинг атрофидаги катталар оиланинг мустаҳкамлигига жиддий эътибор қаратишлари лозим. Оиладаги майда гаплар, баъзи бир кечирса бўладиган хатоларга кўп ҳам эътибор бермаслик зарур. Шундагина, иншаоллоҳ, фарзандларимиз одобли, билимдон ва ақлли, меҳнатсевар, иймон-эътиқодли бўлиб камол топадилар.

Ёшларимизни ҳар томонлама соғлом ва баркамол этиб тарбиялаш, маънавият қўрғони бўлмиш оилани мустаҳкамлаш барчамизнинг инсонийлик, фуқаролик бурчимиздир.

Абдуҳалим ҲАМРАҚУЛОВ,

Андижон шаҳридаги "Оқгўр" жомеъ масжиди имоми.