(4- сон)  ривоят

Ёш рассом шогирдлик таҳсилини адо этибди. Буюк  мусаввир шогирдига оқ фотиҳа бераётиб:

- Шогирдликда чизган охирги    суратингни шаҳарнинг гавжум гўшаларидан бирига қўйгин, - дебди. - Сурат олдига қизил қалам ҳам қўйиб қўй. Чизган суратингнинг бирор жойини хушламаган инсонларга қизил қалам билан белги қўйишларини  илтимос қилиб, ёзиб қўйишни ҳам унутма.

Ёш мусаввир бир неча кундан кейин суратни қўйган жойига бориб қараса, сурат қизил белгилар ичида кўринмай қолар ҳолатга келибди. Fамгин бўлиб устозининг олдига борибди. Устоз рассом хафаликни йиғиштириб, суратни бошқатдан чизишни тавсия қилибди.

Шогирд суратни қайтадан чизиб, ўз кўзида маромига етказган бўлибди. Устоз яна ўша гапини такрорлабди. Ёш рассом суратни шаҳарнинг бошқа бир гавжум масканига олиб бориб қўйибди. Аммо устоз бу гал сурат олдига ҳар хил мўйқалам ва бўёқлар ҳамда суратнинг хатосини кўрганлар тузатиб чизиб қўйишлари илтимос қилинган ёзувни илиб қўйишни айтибди.  Шогирд устози айтганидай қилибди.

Бир неча кундан сўнг бориб кўрса, суратнинг ҳеч бир жойига тегинилмаган экан. Севиниб устозининг олдига чопибди.  Уста рассом унга шундай дебди:

Биринчи бора инсонларга имкон бериб, хатоингни кўрсатишларини сўраганингда қанчалик изтироб ичида қолдинг. Умрида бир дона гул суратини чизолмаганлар ҳам сен чизган суратни қоралаб, йўққа чиқардилар. Иккинчи бора улардан ижобийлик кутдинг, яъни сенга маслаҳат беришларини, ўргатишларини, хатоларингни айнан кўрсатишларини истадинг. Бундай қила олиш учун уларга маҳорат таҳсили, яъни, мусаввирликни, истеъдодни англай олишлари керак эди. Шу сабаб ҳеч ким суратинга қалам теккизишга журъат қилолмади.

Сенга ҳаётда асқотадиган уч ўгитим бор:

Меҳнатингга муносиб қадрни қўлидан иш келмаса-да, бировларнинг хатосини излаб юрадиганлардан олмайсан!

Машаққат қийматини билмаганга меҳнатингни исроф этма!

Нодон билан ҳеч қачон тортишма!..

Умида Адизова тайёрлади.