(39-сон)

Ватан-остонамдаги муқаддас тупроқ,

Босган изларим сен, қиблагоҳим сен.

Сенла менга афсуслар бегона мутлоқ,

Ўтмиши қадим ва ҳур диёрим сен!

Пойингга тиз чўккан не-не буюклар,

Бағрида кимларни асраган жонсан.

Ўзлигинг унутма, ўтса ҳам асрлар,

Озодлик шамоли эсган ҳур маскан.

Борлигинг қўшмоқда умримга умр,

Яхши-ёмон кунда менга қалқонсан.

Бергансан гўдаклик онимдан меҳр,

Узолмасман қарзим, кечсам ҳам жондан.

Ватан-юрагимдан тошиб чиққан шеър,

Ватан-киндигимдан тўкилган қоним.

Майли, душманларинг нима деса дер,

Келажаги порлоқ, буюксан, юртим!

Гулруҳ ЖАББОРОВА, Избоскан тумани.