Кўнгил битиги

Ҳар фаслнинг ўз гашти бор. Менинг наздимда қиш - кўнгилни оппоқ орзулар билан тўлдирадиган умид ва ишонч фасли. Қишнинг аёзли кунларида беихтиёр болалигим ёдимга тушди.

 Болалигимда катта асфальт йўлда маҳалладаги ёшлар билан қалин сирпанчиқ  қорда завқланиб ўйнаган кечаларни эсладим, у вақтлар йўллардаги машиналар қатнови бугунгидек гавжум эмасди-да.

Бугун эса ўша беғубор дамларни ва оппоқ қорни соғиндим, рақсга тушгандай осмондан ёғилаётган лайлакқорни қўмсайман...

Қиш завқида дунё чапак чалсаю, биз ўйнасак, кулсак! Қордан улкан Қорбобо ясаб, кўнгиллар роҳатланса.Каттаю кичикнинг қалби қувончу шодликка тўлса, юртимиз тинч, осмонимиз мусаффо бўлса.

Дарвозам остига, қорга катта ҳарфлар билан қадр, соғлик, омонлик, халоват, дўстлик, барака, шукр  каби  сўзларни ёзгим келди...

Қиш фасли! Ҳар доим юртимга ҳозиргидай оппоқ либосларингни ёйиб келавер. Қалбларга оппоқ умидлар солиб кел!

Зеро, ҳар фаслнинг ўз гашти бор. Қишнинг ўзгача зийнати одамларни оқ ниятларга буркайди...

Ҳамрохон МАМАТҚУЛОВА,

Жалақудуқ  тумани.